tek kelime ile türkiye yi özetle

(bkz: vergi)

mutsuz.

şimdi ülke mutlu mutsuz olur mu diye soracaksınız, olur efendim olur.
anadolu burası, yazar şöyle anlatmış mesela:
''bu toprakların kaderi hep acı, hep kavga hep trajedi. Anadolu insanı en eski çağlardan bu yana hep gözyaşı yahut kan ile imtihan olunuyor. Hattiler, yahut akalar, asurlular, yahut hititler, troya ve frigya, iyonya yahut karya, ardından roma ve bizans, selçuklu ve osmanlı, sayısız beylikler ve şimdi türkiye. acı, isyan, kavga, trajedi en çok da kardeşin kardeşle kavgası. ''

bu toprakların ergen delikanlısı aşk acısı çeker parasızlık çeker, mutsuz.
genç kızı toplumdan, baskıdan, sevgisiz ana babadan, sürekli konuşan sülaleden mutsuz
çocuklar zaten stres topu gibi görülüyor mutsuz
çalışan babası sorumluluktan geçip giden hatta solan hayattan mutsuz
ev hanımı olsa da çalışsa da bekar evli fark etmiyor kadını mutsuz
elin yaşlısı tatil yapar, gezer, bahçe sular, filmlerde görüyoz işte bizim yaşlı ya duvar seyreder ya yoldan geçer arabayı sayar ya kapı gözler mutsuz.

ben bu kadar insana ruh hastası diyemem, kesin yaşadığımız ülkenin mutsuzluğu bulaşıyor bize.
neticede coğrafya aslında kaderdir demiş ibni haldun.
bari mutsuzluğumuzun sebebini yaşadığımız yere atalım da kafamız boşalsın.