bugün

bir işin alt patrona ihale edilmesine taşerona verme, bunun bir üretim yöntemi haline gelmesine ise taşeronlaştırma denir. özellikle 60'lı yıllardan bu yana gelişen post-fordist üretim biçiminin bir yöntemi ya da koludur demek uygundur. bu yolla:
1- işçilerin bölünmesi, aynı işletmedeki işçilerin ayrı işverenler (ya da bazı durumlarda görüldüğü gibi aynı işverene ait farklı firmalar) tarafından yönetilmesi
2- işin parçalanarak esnetilmesi, zaman zaman ürünün bambaşka yerlerde üretilmesi
3- işçilerin alanlarına göre sınıflandırılarak ortak kimliklerinin dumura uğratılması
olanaklıdır. tıpkı diğer postfordist teknikler gibi taşeronlaştırmada da ana hedef üretimin ve beraberinde emek gücünün esnetilmesi hedeflenmektedir. taşeronlaştırmayı kapitalist için vazgeçilmez kılan diğer önemli nokta ise post-endüstiriyel üretim ilişkilerinin giderek gelişkinlik kazanması, marjinal üretim eğrilerine sahip alanların karlılıklarının artmasıdır.
günümüz işçi sınıfının mücadelesi önündeki en temel engellerden biri olan esnek üretim modelleri ve taşeronlaştırmaya karşı mücadele yakıcı bir önem kazanmıştır ve herhangi bir ekonomik mücadeleden çok daha fazla siyasal sınıf bilinci gerektirir.
insanları köleleştirme projesidir.