bugün

eğer Tanrı'nın varlığına ve kudretine inanılmıyorsa, insanların mutsuzluklarının tanrı'ya mal edilemeyeceğini düşündüren, geçersiz olan söylemdir.
tanrı olmasa insanlar da olmazdı şeklinde cevaplanacak saçmalık.
tanrı olmasa tanrının koyduğu kurallarda olmaz. örneğin öldürmeyeceksin. çalmayacaksın.

bu kurallar yerine insanlar kural koyar ki günümüzde görülmektedir insanların koyduğu kuralların tatminkarlığı.
tanrı olmasa insan olur mu şeklinde cevaplanacak önerme.
madde yoktan var edilir mi?
alper tunga öldi mi?
ıssız acun kaldı mı?
neyse.
zaten tanrı diye birşey yoktur, onun yerine 99 isimden birisini seçebilirsiniz.
tanrı yok muş gibi davranmaktır aslında. şu an mevcut durum budur. peki insanlar mutlu mudur?
sevişmek günah olmazdı boyuna sevişirdik düşüncesi ile söylendiğine inandığım önerme.
tanrı olmazsa insan mı olur şeklinde bir soruyla kendi içerisinde çelişecek önermedir.
(bkz: dini değerlere hakaretin prim yaptığını düşünen saf)
insanların koymak istediği kurallar bireysel güçlüyü tatmin etmeye yöneliktir yani eğer güçlüysen bu şekilde kurallar koymak istersin o yüzden hayattan ve kurallarından tatmin olursun ama tanrının kuralları güçlünün gücünü sınırlar güçsüzü kollar niteliktedir o yüzden herkes bundan memnun olmayabilir. neyse sonuçta öyle ya da böyle bir hayat yaşayıp ölcez sonun başlangıcı olan kabirden sonraki hayat önemli diye düşünüyorum.
tanrıyı insan yarattığı için ve kendini kısıtlıladığı için tanrıyı aradan kaldırırsak daha mutlu olur.
Firavunlar olurdu o zaman. Önemli olan tanrının varlığı ya da yokluğu değildir. insanların birarada yaşamasına engel olan dikenleri nasıl ortadan kaldıracağımızdır. Tanrı olsa da olmasa da dünyadaki bir çok sorun olmayacak mıydı? Teşhisi doğru yapmazsak saçmasapan ritüellerer baz alırız. Bu da bizi yanlışlıklara sürükler. Sorunlar hala revaçta kalmaya devam eder.
zaten olmadığı için, sadece olmadığını insanlara anlatabilmek yeterli olacaktır mutlu olmalarına.