sıradan insanlara verilen değerin kıstasları

toplumun somut, maddi beklentilerine paralel olan değerlerdir.
ergenlik dönemi boyunca, kazandığın üniversite okuduğun bölüme göre değerlendirilirler seni..
üniversiteye bitirdiğinde de hangi işte çalıştığına, ne kadar para kazandığına, hangi mevkide, hangi pozisyonda olduğuna bakarlar.

ne kadar değerli olduğunu asla düşüncelerin, fikirlerin, kişiliğin, ahlaki değerlerin belirlemez. sırf bu yüzden en büyük sanatçılar, düşünürler bile ancak yüzyılar sonra takdir görebilmeyi başarmışlardir.

insanların zihnine yerleşmiş olan bu düşünce o kadar güçlüdür ki herhangi bir konuda cahilin önde gideni olduğu halde, sırf falanca mevkide falanca pozisyonda olduğu için söyledikleri itibar görürken, daha vasıfsız bir işte çalışan adamın sözlerine kimse kulak asmaz.

güce tapan insanoğlunun eğitimsiz, sıradan, köpekleşmiş sığ zihninin sonuçlarıdır bunlar.