süperiletkenlik

üstüniletkenlik de denir. Bir maddenin, enerji iletkenliğinde direncinin 0 olması durumudur. 1911 yılında ilk kez Hollandalı fizikçi Heike Kamerlingh Onnes, belirli şartlarda civanın süper iletken olduğunu buldu.Sonraki yıllarda, bir kısmı Onnes tarafından olmak üzere, iki dizine den fazla elementin ve binlerce metal alaşımın da birbirlerinden farklı şartlarda süper iletken olabileceği anlaşıldı.Her geçen gün bu maddelere yenileri ekleniyor.

Süperiletkenlik konusundaki ikinci büyük gelişme 1933 yılında yaşandı. W.Meissner ve R.Ochsenfeld, süperiletkenlerin mükemmel iletken olmalarının yanında diyamanyetik özellik gösterdiğini keşfetti: bir süperiletken cisim manyetik alan içine yerleştirildiğinde manyetik alan çizgileri maddenin içine nüfuz etmiyordu. Manyetik alan dışlanıyor, süperiletken maddenin yüzeyinde meydana gelen elektrik akımı uygulanan manyetik alana karşı koyuyordu.

süperiletken mıknatısları kullanan ve saatte 500 km hıza ulaşan japonyadaki maglev treni gibi son teknoloji ürünü cihazların yaygınlaşmasıyla süperiletkenlik kavramı da daha fazla gündeme gelmeye başlamıştır.