bugün

özellikle erkek yazarları vurgulamak için kullanılan bir deyiş, ide, töz.

evet, sözlük yazarı erkeklerin çoğu süt olduğu için, mesela bir kavga çıksa, çağırsan ya gelmezler; gelseler de seni satarlar anında.

nedeni ise çoğunun klavye, mouse ve monitör delikanlısı olmasıdır. oturdukları yerden atıp tutarlar; kesip biçerler ama er meydanında süt dökmüş kediye dönerler.

gerçekten üzücü bir durum. yani, bir defasında gittiğim bir sözlük zirvesinde de bunu yaşadım. mekan sahipleri yamuk yapıyor; sizi burada ağırlayamayız filan diyorlar; taksim'in istiklal'inde ulu orta bağırıp çağırıyorlar; bizi mekandan kapı dışarı ediyorlar ama sözlük yazarları sütoğlan gibi birbirlerine bakıyor.

ulan nerede kaldı sizin cengaverliğiniz? hani atıp tutuyordunuz sözlük başında? tabii, ben bu ipnelere aldırmadan; yanımdaki birkaç nick altıcı yazar bozması yandaşla daldım mekan sahiplerine de sözlükçülüğün ruhunu kurtardım o gece.

sözlük yazarı erkekler de "ayyy", "ortalık karıştııı, imdaaaat" "adam öldürüyolaaaar, yetişiiiin" gibi vaveylalarla mekandan çil yavrusu gibi dağıldılar. haxball'cu sütoğlanlar sizi, ehe.
(bkz: mevzu var vaziyet alın)