sözlük yazarlarının itirafları

Rutini kıramıyorum sözlük sonsuz döndüğüye girdim.

grup abdal bekle beni hüznümü türkülerinizle tasirmaya geliyorum. çok mutluyum be.

Sesini bile hatırlamıyorum.

bi ilişki evet sevmekle başlıyor. fakat her zaman sadece sevmekle devam edemiyor...

ne derler sevmek her zaman yetmiyor.

Yan koltukta oturan çiftler çok tatlı. Kız çocuğun dizine falan yatıyor. Ben de tek başıma oturuyorum. Hani adalet?

Ben onun gözlerine bakmaya bile utanırken onun umursamaz tavırları beni her gün öldürmeye yetti .Ne güzel sevmişim.. O başını eğmiş bağışlanmayı bekleyen çocuklar gibi gezinirken ben onu uzaktan yakınımdayken bile en uzaktan sevdim.

biraz önce ekşi sözlükte merhum yazarlar başlığını okudum. ordan oraya geçerken başlıklar arasında tesadüfen denk geldim. kimi yazarların önce entrylerine baktım. son enrtylerinin tarihine baktım. okuduklarımdan yola çıkarak kafamda bir siluet canlandırdım. sonra nick altlarına girdim. nick altlarında öldükten sonra sürekli arkalarından yazmaya devam eden arkadaşları ve sevgilileri vardı kimilerinin. profillerine bakarken çok kötü oldum. zamanında birileri düşünmüşler, o tuşlara basmışlar, birşeyler yazmışlar, o şeyleri yazarkenki ruh hallerini hissetmeye çalıştım. sonra mesela bir çay içtiler kim bilir, sonra uyudular, sonra bir gün de yoklar. çok garip. kimi trafik kazası geçirmiş, kimi intihar etmiş, kimi hastalık dolayısıyla... ama yazdıkları hala canlı duruyor. onları yaşatıyor. bir zamanlar böyle biri var olmuş dedirtiyor. ne bileyim sözlük. boş ve anlamsız hissediyor insan, hüzünleniyor.

6 saattir durmaksızın siri ye yavşıyorum her defasında tersliyor tavlamama az kaldı .

artık sevgilim olsun istiyorum yeter ama tırışkadan değil, selfie klibindeki kızlar gibi değiliz diye mi talibimiz yok vay be , tipime sokam sözlük.

itiraf ediyorum ki küçükken hayattaki en önemli şeyin aşk olduğunu sanıyordum. daha ilkokuldayken, o zamanlar bile etraftan, tv den bu empoze ediliyordu sanki bana. defalarca aşk yaşayıp hüsranlara uğrayacağımı bilemeyecek kadar küçüktüm. o üstü arı mayalı ve kokulu silgilerle tav olan kızlarla geçireceğimi sanıyordum bir ömrü. mutluydum. aşklarımdan bahsetmiycem çünkü hepsi iyi başlayıp sonu hüsran olan türden. büyüyünce her şey daha güzel olacak sanıyoruz ya hani işte bu hayatımızın ilk büyük uçurumu. hepimizin sonu o uçurumdan uçmak oldu. şimdi bakıyorum da geriye emeklerimi hiç eden insanlar neredeler, kimleler, beni hatırlıyorlar mı, özel anlarımızı ve verdikleri sözleri unuttular mı? hayatın en acı eveti de bu sorulara verilen işte. kimseyi hayatıma soktuğum ve yaşadıklarım için pişman değilim, hepsi bana bir şeyler kattı ama hepsi de fazlasıyla ömrümden ömür çaldı. olmadı, olduramadık işte üçünüzle, beşinizle ya da her neyse. ama soruyorum sizlere güzel eskilerim; benim çocukken masallarda okuyup inandığım güzel aşka beni niye düşman ettiniz?

Ya arkadaş saatleri ileri alırken mevsimleri geri mi aldık acaba. Skeyim böyle nisanı bildiğin şubat bu.

Göbeğimden ciddi anlamda rahatsız olmaya başladm.

Uzun zamandır intihar etmek istiyorum.
Ama yemiyor.

tesadüf saate baktım 23:59 açmamla buraya yazmam bir oldu sözlük.

özür diliyorum.

ayamaysın özündü ayamaysın,
yaşamdan arıdım dep yılamaysın,
ömür boyu kaygılarnan güresip,
ak saçındı karaga boyamaysın.

gunun sabahina seninle uyanirsam degerli uyumak yoksa rolantide bir ölüm hali...

mide'ye "miğde" diyenler var lan burada ciddi ciddi. dilinize hakim olun biraz beyler. zorlaştırmayın kolaylaştırın ayrıca. bokunu çıkarmayın.

Arkadaşlar yarın önemli bir sınava gireceğim.
ismim caner, hakkımda dua edebilir misiniz?

Çok çalıştım ama olmuyor be abi. Valla bende bi gerizekalilik mi var acaba? Ezber yetenegime sicayim afedersiniz.

Simdiden sagolunuz efendim.

Dipnot: salagin tekiyim anlasildigi üzere. Lütfen beyler hanimlar.

istanbul'da beraber kalabileceğim bir arkadaşa ihtiyacım var.bu konuda yardımcı olabilecek arkadaşlarla iletişim kurmak isterim.

kolay vazgeçip, çokça susuyorum ve eskisi kadar korkmuyorum...

bir şair dikkatiyle yaşayan insanlar neden yok? güven duygusuna muhtacız ya neden? böyle yaşamak istemiyorum sözlük, yoruldum.

Oğlumu özledim.

en son mevzumu 1.5 ay önce yapmıştım rakip pert.

Sabah bir anarşistlik yapıp evden ceketsiz çıkıyordum. Tam kapıda anneme yakalandım yine marul gibi giyinip çıktım.

Ama şemsiyemi almam hakkında bir uyarı yapılmamıştı. Hafif enseye enseye yağan yağmurda tavuk götüne dönmüş saçlarım ve buğulu gözlüklerimle yarı kör işime gitmeye başladım.