sözlük yazarlarının itirafları

net 2.5 milyar borcum var.kredi kartları dolu.bu ayın kirasını vermedim.yarın kentkarta atıcak para yok.haftaya vizeler başlıyor, fotokopi çektirmeye param yok.ANNEEEEEEE...

lise sonda aynı anda dört kızla birden flort etmiştim.(her ne kadar sonuç sıfır olsa da)

içince sessiz sakin biri oluyorum genelde. birde hafif öz güven gelmeseydi iyiydi.

anket olarak açılıp* itiraf olması gereken bir başlığa bile 'canım sıkıldı, susadım, kedim uyuyor, acıktım' gibi mal mal entryler girenlerle bilgi alış-verişinde bulunmaya çalışıyorum.
(bkz: bak bu da olmadı şimdi)

iyi geceler sözlük. yarın saat 2 de önemli bir sınavım var saat 1 e kadar çalıştım 1 den beri yatakta dönüp duruyorum uyumak için ama yetti canıma.. uyuyamıyorum sabh 10 da kalkıp 2 ye kadar çalışmam lazım ama uyuyamıyorum işte. zaten yurttan sıkıldım üst ranzadan düşcem diye çok korkuyorum hala alışamadım şu yatağa. sağıma doğru yatamıyorum soluma dönerek uyuyorum o zaman da sabah uyanınca karşımda duvar oluyor. yetti be.. içimi biraz dökeyim belki rahatlar uyurum..

şu sıralar çok değişik duygular içerisindeyim sözlük. mesela küçüklükten beri kendimi duygusal biri saymıyorum. ki gerçekten de öyle. ama son 2 yılda yaşadığım şeyler o kadar önemliydi ki.. mesela bundan 3 sene önce ilk sevgilimle birlikteydim. onunla ilk çıkmaya başladığımızda sanki yılların birikmişliği vardı üzerimde. sımmmmmmmmsıkı sarılıp ciğerlerini ağzından getirecektim. o derece hevesim vardı. sonra o ayrıldı benden. çok zaman geçmeden biri ile tanıştım. işte o hayatımın ilk aşkıydı onunla çıktık 8 ay sonra hiç olmaması gereken bi zamanda ve bi halde beni aldattıgını öğrendim. resmen dünya başıma yıkıldı. üniversiteyi kazandım o aralar yakın arkadaşım olarak gördüğüm kişiyle yakınlaştık. korkuyordum yine aldatılmaktan üzülmekten. ama o 'ben öyle olmam merak etme' diyip güvenmemi istedi. 15 ay sonra ondan da ayrıldım çünkü çok yalan söylemişti bana. hem de çok.

sonra bi baktım kendime. denize gideyim dedim şöyle bi sahile uğrayayım. kulaklığımı takıp oturdum kayaya. denize bakarken sanki aynada kendimi görüyordum. son 2 yıl gözümün önünden geçti. nedir lan bu hal ne bu durum ? dünyanın en pozitif insanıydım la ben.. ne hale düşmüşüm ne bu üzüntü halleri ? sonra biriyle tanıştım. 10 gün sonra sevgili olduk. ilk buluşmamız 15 gün rötarlı oldu. o günden beri her gün yan yanayız. şimdi yine düşünüyorum. sorun ne ?

sorun var ama sebebini bilmiyorum. sorun şu ki, duygularım ameliyatla alınmış gibi hissediyorum. sanki hissetmiyorum hiçbirşeyi. duygusuz gibiyim.. birini seviyor muyum sevmiyor muyum onu dahi bilmiyorum.. mesela şuanki sevgilim. o kadar tatlı bir kız ki.. sanırım onu seviyorum. aslında 'sanırım' değil, seviyorum ! seviyorum ama bunu kendime kanıtlayamıyorum. sanki sevmiyorum gibi. peki kimi seviyorum ? ayrıldıgım eski sevgilimi mi ? ondan önce beni aldatanı mı ? hiçbiri değil. sevdiğim biri var sanki.. ama yok gibi.. şuan bi ak sakallı çıkıp 'o kızı sevmiyorsun ben senin içinin aynasıyım' dese inanırım. çünkü duygularım eskisi kadar kuvvetli değil. sevdiğimi biliyorum ama bunu kendime kanıtlayamıyorum inandıramıyorum kendimi.

zaten duygusuzdum ama beni iyice duygusuz yapan şeyler de var. ama şu da bi gerçek. bi erkek olarak ben de ağladım. mesela beni duygulandıran tek şey şu sıralar 'leyla ile mecnun'. uzun zaman sonra ilk defa ağladım onu izlerken. gözümden yaş geldi bi damla. onu saymazsak, en son ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum.

misal şuan ranzamda yatıyorum ve aklıma şu geldi. ben daha çooook küçükken babamı dolandırmışlar. 2 adam maaş çektiğini görmüş bi şekilde 'abi şu foto makinasını sana satalım' demişler bi şekil parasını almışlar 'sen burda bekle garanti kağıtlarını getiriyoruz' diyip gitmişler babam ne olduğunu anlamadan bi bakmış ki para uçmuş. eve gelmiş tutamamış kendini ağlamış. annem demişti, babanın ağladığını bi kere gördüm o da o zamandı demişti. yengem babaannem vs öldü hiçbirinde gözü dolmayan babam o gün ağlamış.. gece gece aklıma bu geldi gözlerim doldu.

valla nedir bu durum bilmem ama ben dünyanın en pozitif insanıydım sözlük. yoksa artık değil miyim ? ama hala herşeye gülüyorum, mutluyum. mutluyum eminim buna. ama neden bu duygularım böyle ? neden olmayacak şeye gözüm doluyor ama kimi sevdiğimi ne kadar sevdiğimi bilmiyorum ? 21 yaşında hayatımda ilk defa bunalıma mı giriyorum sözlük ? iyi de mutluyum onu ne yapcaz peki ?

bi de şu var.. kendim hakkında oturup çok düşündüm. lisede hocamız derdi 'önce kendinizi tanıyın sonra başkaları hakkında konuşun' diye. eminim ki kimse tam olarak kendini tanımıyordu. oturdum günlerce bunu düşündüm. kendimi tanımaya çalıştım. mesela çok çabuk sinirlenen ama çok çabuk yumuşayan, yaşananları bi deve gibi asla unutmayan kin tutmayan biriymişim ben. mesela bende duygusal bağlamda çok büyük sıkıntı varmış sözlük. sahilde sadece saatlerce şu soruya cevap aradım. benim duygularım var mı ? varsa neler ve nasıl duygular ? saatler sonunda şu kanıya vardım.. aslında sahip olduğum güçlü tek bi duygu varmış. merhamet. mendil satan çocuk, mendil satan biçare teyze, trafik kazasında ailesini kaybeden insan, şehit annesi.. ben sadece u insanları televizyonda ya da sokakta görünce duygulanıyorum. ne bileyim gözlerim doluyor cebimdeki tüm parayı vermek istiyorum ya da gidip sarılmak. beni duygulandıran, leyla nın mecnun a yüz vermemesi değil, leyla nın ölümü ve mecnun un o hali.. baktıkça üzüyor beni. ya da ağlayan bi anne. nasıl üzülüyorum bi bilseniz.. üniversiteyi ilk kazandığımda terminalde annemin bi bakışı ve alayışı vardı o yüz ifadesini unutamıyorum. 2 yıldan fazla oldu hala gözümün önüne her geldiğinde burnum sızlıyor. ama ben başka insanlar ağladığında ya da sefil bi halde kaldığında da böyle oluyorum bu sadece anne sevgisi değil. mesela üst sokaktaki komşumuz vardı dili tutulmuş bi kadın kocası dayak atmış bize gelmişti derdini bile anlatamıyordu kadıncağız. daha 11 yaşındaydım ve 7 yaşından beri ilk defa o gün ağlamıştım. herzamanki gibi o koltuğun arkasında sessizce ağlamıştım o kadına. erzak alacak parası yoktu anneme 'al anne bu 20 milyonu sümbül teyzeye ver aç kalmasın' demiştim. zaten sahip olduğum tek para da 20 milyondu.

işte böyle sözlük. inanılmaz duygusal tramvalar yaşıyorum ben bile çözemiyorum.. ne yapacağıma karar veremiyorum ne yaptığımı bilmiyorum. ama şu bi gerçek mutluyum. sadece duygularıma kefil olamıyorum..

Burda bir entry okudum ve kendimi bulunca cok uzuldum, o zaman siktir olup gidiyorum hemen.

sırtımda bir yer kaşınıyor ama o kaşındıgını sandıgım yeri kaşındıdıgım zaman, aslında kaşınan yerin o kaşıdığım yer olmadıgını anlıyorum. böyle 0.5 kalem ucu kadar bir yer aslında orası. ama bir türlü bulamıyorum. olması gerektiği yerde degil, orasını anladım. duvara mı sürtünmüyorum, kapıya mı sırnaşmıyorum neler neler. dirty dans yapan bir kadınmışcasına debeleniyorum.

suan canim fena sıkıldı ve uykum da yok. biri mesaj atsa da konussak diye bekliyorum ey sozluk yazarlari duyun beni.

sözlük dün gece bir bana kafayı takmış. yazdığım her entrye peşpeşe 7-8 artı oy vermiş. en saçmasına bilee.

birtanesi önemli ama yazdıklarımdan. eğer kız olup hem o kadar artı verip üstüne mesaj atmamasında gariplik var. yoksa erkekmi taktı bize kafayı amk yaa.

birisi benim son itirafımı deli gibi şukuluyor. kimse çıksın ortaya.

ben küçükken annemin misafirler için sakladığı abur cuburları büyük efor sarf ederek bulur hepsini yer suçunu da küçük kardeşime atardım. *

ben ona küfür ettim, o da beni dövdü. Gidipo darp raporu almam lazım. bu adamı boşamanın vakti geldi.

Gün gelir belki de , kimselerin sevemediği şu pazartesiye bile aşkla bakabilirim de ,

Ama sen hep çıkmaz ayın son çarşambası olarak kalırsın gözümde .

kendime verdiğim sözlerin hiçbirini tutmuyorum sözlük. her gece yatınca "yarın şunu mutlaka yapmalıyım bu benim için önemli" diyorum, sabah kalkıyorum o iradeli halimden eser yok. sıkıştığım anda tek ayak üstünde kırk tane yalan söylüyorum en kötüsü de bunu kendime yapıyorum. özlediğim insanlara mesaj atmıyorum onlar atsın istiyorum. çok bencilim sanırım şöyle bir silkelenmek gerek. tamam, yalan yok silkelenmek istemiyorum bile.

okulun arkasında jandarma taramalıyla adam kovalıyo. yalan değil ya ciddi ciddi tüm okul bağrışıyo.

bugün gene çift ekmekli,herşeyli tavuk dürüm gibi uyandım ya lan.

bugün okulca ölüm tehlikesi geçirdik.

bugün çok pislik bir şey yaptım pişmanım.

işe başlarken annemin bana aldığı saati kaybettim. sanırım cumartesi gecesi düşürdüm ve bu sabah farkettim yokluğunu. nasıl içim yanıyor, nasıl moralim bozuk anlatamam. kendimi teselli edebilecek için her şeyi düşünüyorum ama yok, olmuyor. bi saate bu kadar bağlanılır mı diye de sinirleniyorum. ama çok tatlıydı yaaa. ağlıcam sözlük.

Bugün National Geographic'te 2 saat anlatarak bitiremedikleri kuşu Yaban TV'de iki dakikada vurdular. Hala şoktayım.

Dayımın çocukları var, ama henüz mermiye kafa atamayacak kadar küçükler. Demekki kolpacılık yapmak için daha çok erken.

bi yerden deli gibi seri artı alıyorum. korkutmayın olum beni.

Haftaya vizeler başlıyor ama ben bugünde okula gitmedim. Bir çare buldum gibi. Taş bakıyorum sınavlar geldiğinde kafamı vurmak için. Belki akıllanırım.

arada bir eksi veriyorum ibneliğine.

biraz daha evlenmemekte direnirsem, annem mandal karşılığında eskiciye verecekmiş beni.