sözlük yazarlarının itirafları

az önce bana mesaj atan yazarın entrylerini okumaya başladım. takıntı efendim ne yapabilirim bütün entryleri okuyacam.

ya benim insanlara kendimi anlatma sorunum var ya da onlar 3 cümleyi anlayamayan ger zekalilar. Ya bir insan 1 gün icinde fikirleri dolayisiyla davranislari ile nasil degisir. Amk yerinde milletin arkasindan is cevirince elinize ne geciyor bana onu bi söyleyln.

bugün hakimlik mülakatından elendim. üzgün müyüm evet ! kırgın mıyım evet!

duyarsızlaşıyorum göz göre, yakında hiç sevemeyeceğim galiba, nasıl tersine çevireceğim ben bunu, hissizleşmek istemiyorum, karşımda ağlayan insan gördüm mü, nasılsa eninde sonunda ağlamayı kesecek diye düşünmek istemiyorum, dilenciyi es geçmek istemiyorum. çıldırıcam!

her sahur aşırı su tüketiminde bulunduğum için belediyenin ceza kesmesi an meselesi oldu, ayrıca içtiğim suyun verdiği şişkinlik taze yonca yemiş ineğe çeviriyor beni. aaa şey lan dur bide konumla bağdaşmıyor ama sevgilimi çok özledim.

gece ses çıkarmayayım derken mehter takımından fazla ses çıkardığım gerçeği.

Yapacak bir şey bulamadığımda sözlüğe giriyorum, yazacak başlık bulamayınca kendimi bu başlıkta buluyorum. Sonrasında da yine yapacak bir şey bulamıyorum. Bu kısır döngüden bıktım, gece gece buna sinirlendim sözlük.

çok beyfendi biri.masum mu masum.yalandan dolandan gösterişten uzak.beni en çok da bu özellikleri kendine çekiyor.

itiraf ediyorum, birisi endişelenince ya da telaşlanınca çok hoşuma gidiyor. insanların zor duruma düştükleri anlarda ki surat ifadelerine bakıp gülüyorum. psikopat mıyım neyim. anlamadım.

ve son beş dakikadır odada tek başıma gülüyorum. hayır olsun sözlük. inceden bi' kafayı yeme durumu var galiba.

hee bu arada bak şu durumda bile yazıma dikkat ediyorum, bi' aferimi hakettiğimi düşünürken "ulan aferim böyle mi yazılıyordu?" diye de bir çelişkiye girmedim değil. haydi bakalım.

bu aralar sözlüğün müptelası oldum evden çıkasım gelmiyor.

bir sayfada birden çok sekmeye tahammül edemiyorum. ruhum daralıyor. bunalıyorum.

Ezanı duymamış gibi yapıp su içtim. Evet bunu yaptım ve kendi kendime dedim ki "ben ne yapıyorum ya?". Sahurdaki o bi bardak suyun umarım aramızda lafı bile olmaz, olmamalı, olamaz!

laptobun modelini nereden öğrenebilirim. altındaki etikette yazmıyor.

nisan da beri ders çalışıyorum sözlük. önce vizeler. vizeler bittikten 3 gün sonra finaller ve o korkunç 1 aydan sonra 10 gün tatil yapıp ver elini bütler. it gibi çalışıp 9 dersin 4 ünden kalmak nasıl bir duygu bir ben bilirim. çok doluyum lan öyle böyle değil.

uyumak istemiyorum, hayat zaten kısa.

üç ay öncesine kadar nefret ediyordum ankaradan.
sokaklarında ayık gezemiyordum, darlanıyordum.
Sanki bugün de ölsem fark eden bir şeyler olmayacak gibi, nefret ediyordum.
bir an da ne olduğunu anlayamadan sevmeye başladım.

Saat her beş olduğunda camdan bakıp iyi ki bu şehirdeyim demeye başladım.
Bir şeylere benzetmeye çalıştım özellikle şu günlerde;
Bir zamanlar nefretim yüzünden arkasını dönmüş yalnız bir adam gibi.
yazılar yazıyorum, şiirler veriyorum ona.
geri dönsün diye.
biliyorum ki ona aitim, onun yalnızlığına.

Ne zaman döner bana bilmiyorum ama, hep beklemek istiyorum.
Kızılayında, olgunlarında, sakaryasında, selaniğinde, yükselinde, konurunda. Her yere sinip yazmak istiyorum.
Dağ gibi yalnızlığımla, affedilmek istiyorum.. bir zamanlar böylesi bir şehirden nefret ettiğim için.

entry girmek için az önce anna karenina'yı okumayı bıraktım. affet beni tolstoy.

ilk gördüğüm andan itibaren dedim ki...

ulan bu kadar adi
bu kadar ikiyüzlü
bu kadar yavşak bir adamı ne gördüm ne tanıdım...

ilk entrysini gördüğümde dedim bunu...

sonra gün geldi. ne dediysem aynen çıktı...

işte böyle oytuncum.

edit: yoksa oytun yazar oldun da eksiledin mi beni

adam olsaydın da artılasaydım seni.

hayatımdan tamamen çıkarmam gereken insanlar var sözlük. bana zarar veriyorlar.
ama bana en çok zarar veren kişi kendimim. uyuyamıyorum. lanet okuyacağım, ama daha beter hale gelmekten korkuyorum.
tüm mutsuzlukları, umutsuzlukları çıkarmam gerek hayatımdan, yoksa buna dayanamam. sürekli düşünmek, kafama takmak, uykusuz kalmak. bıktım galiba. çok yorgunum, o kadar yorgunum ki gözyaşlarım bile gözlerime gelemiyor. ağlayamıyorum sözlük. dolayısıyla rahatlayamıyorum. nasıl rahatlarım? onu da bilmiyorum.

bence hayaller götümüze sokmak için.

umarım bana kızmak yerine, anlamışsındır. Zaten tanıştığım her kadın bana kızıyor nedense, ben de anlayamıyorum hiçbirini.

2 ay sonra bi hayat daha kurtardım lan.

2 ay önceki evimizin muhabbet kuşuydu, kedi kapıyodu, zor yetiştim.

bu sefer ki binanın yavru kedisiydi, 3 köpek çullanmış, boğacaklardı garibimi, nasılda korkmuş yavrum.

sözlük dindarım diye geçinen kesimin liderlerine ben allah ım dese inanacak durumda olmaları çok korkutucu... dinsiz dindarlar mı kıyameti getirecek?

yazar dostlarım bir dinleyin hele.
bu sefer kendim için degil bir arkadaşım için paylaşıyor olacagım bunu.

arkadaşım benle aynı yaşlarda (25) aşk sevgi vs konusunda fazla özgüveni olmayan ama harbiden sevince karşıdaki kişi için herşeyi yapabilecek biri.

bundan önce pakize diye birsevdigi varmış onu tam hatırlamıyorum anlatmıcam ama aynı iş yerinde calıştıgımız için buradakini biliyorum. burada emine ( isim sallamadır) diye birine vuruldu bu saf. kıza her türlü işe alışma sürecinde yardımcı oldu eksiklerini hatalarını düzeltti. yaptıgı her işlemi teker teker kontrol etti benimde biraz yardımımla kızla gönül işlerine girmeye karar verdi. neyse kız ümraniye taraflarında oturuyor sırf kız mutlu olsun yürümesin otobus vs cekmesin diye bulusucakları gün gitti araba kiraları (mini cooper) kız kulesinde kahvaltılar felan ama kızla bir türlü 2. aşamaya gecemedi.

2. bulusmasında ( beyonce yada jenniffer lopez konseri olucaktı) buyuk ihtimal jf ben kendi biletimi vermiştim cunku konserine goturdu bunu gene öncesinde araba kiraladı güzel bir yerde yemek kahvaltı sohbet muhabbet ailesinin en ufak olaylarına kadar da anlatmış kız buna.

gel görki kız gene ben ilişkiye hazır degilim diye bir cevap verip bizim elemanı hayata küstürdü. neyse sonrasında tamamen ümitsizlige kapıldıgı için bıraktı bu kızın peşinide bu baya bir olay oldu arada tabi anlatamıyorum uzun uzun.

1 ay önce farklı birinden hoşlanır gibi oldu ama benim ısrarlarımda bak o asla sana göre degil olum uzak dur agzının orasına vururum vs diye diye hiç başlamadı o hoşlantı.

sonra bu yıllık izine çıktı orada emel diye bir kızla tanış sen ( daha öncesinden tanıyormuş gerci eksi sözlükten sanırım) izmire gitti kız izmirli işte orada bu kız buna izmiri gezdirmiş 1 gün boyunca beraber vakit gecirmişler.
bu geldi kızı öyle bir anlatıyorki fikiri siyasi görüşü aile yapısı hayata bakışı herşeyi uyuyormuş.

ve bu salak farkında yada degil bu kıza aşık olmuş. şimdi kendini yiyor lan diyor hayatımda hiç degmeyecek insanlar için bir dünya sey yaptım ama birde sen gel su kıza bak. deger vericeksem böylesine vereyim ben niye böyle mallık yapmışım vs vs.

şunun farkında degil kız hem izmirli hemde uzaktan ilişki yürütülmüyor kolay kolay. bu kıza kendini kaptırırsa napıcam bende bilmiyorum kızıda tanımıyorum ki yardımcı olayım. gene mala baglayacak ve bizim sonumuz gene cihangir merdivenlerde içilen biralarla son bulacak diye korkuyorum.

inş anlatabilmişimdir derdimi. ne yapacagım bu mal arkadaşıma nasıl yardımcı olacagım bilmiyorum sözlük. bir yardım lütfen.

kart zamparalardan nefret ediyorum! özellikle de doktor olanlarından!