susmaya alışmak

suskunluğun verdiği sükunete meyyal olmak; susa susa susmaktan başkasını bilmemektir.

emre aydın devrik cümlesi vardır böyle.

böyle emre aydın vardır devrik cümlesi.

genelde yapılan bir eylemdir. Ya konuşacak kelimeniz yoktur yada mecaliniz. Susar kalırsınız. Bazen boğazınıza düğümlenir kelimeler. Elden birşey gelmez. Susar kalırsınız yine.

Her seferinde içinize atarsınız. konuşamazsınız. bağıramazsınız. Susar kalırsınız.

Sonunda alışkanlık olur, kurtulamazsınız.

Susmaya alışırsınız.

hep dinlemek ve hiç dinlenmemekten ötürü suskun kalmaya alışmak.

Herşeyi ifade edebilmek değil mi tüm gayemiz? Sonra yaptığımız eylemlere alışarak, susmaya da alışırız değil mi?
Suskunluk erdemliğin başlangıcıdır. Alıştıkça içine gireriz her zaman. sonrası bir sert bir poyraz ama herşeye rağmen susmak..

susmaya alışılmaz. bazen mecbur bırakılır insan. söylemek istediklerin vardır hatta haykırmak istediklerin ama yapamazsın.

en çokta bu koyar insana. alışmak kılıfında zorlanmak.

evet söyleyemedim. alıştım(!)

milyonlarca cümleden belki de seni ifade eden tek ve en anlamlı cümle. bi susuyorsun, susmaktan başka bir şey yapmıyorsun. seni kimse konuşturamıyor kolay kolay. sen bile zamanını seçemiyorsun ne zaman susup konuşacağının hatta. ve bunu biliyorsun ki sen ''her defasında böyle susulmaz'' diye hayıflanmadan edemezken yine de o kocaman susmak nedir allah aşkına? kimse yoktu, sevgisizlik doğada her mevsim sonunda düşen koyu kahverengi bir çamdı. susunca çoğalmandan bıktım, aklım hiç almadı. sen alıştırdın, sen konuş ölene kadar utanma!

Jest ve mimikleri geliştirir.

Bir seyler anlatmaya baslayinca sozleri daima kesilmis, kesilmese bile anlattigi zaman karsisindakilerin anlamadigini, anlasalar da umurlarinda olmadigini fark eden insan tercihini sessizlikten yana kullanir.

"200 kelime ile düşünen kisi, 2000 kelimeyle dusunen insani anlayamaz."