suskun gölgeler

Evren dedigim şu hapishane de nefesimin tükendiği kadar mahkumum. Gecelerin sessizliğinde konuşurken ruhum bedenimin çorak ülkesinde susuz kaldı kalbim. Paralel bir sonsuzluk teğet geçti zamandan. Aşk öldü bu döngüde... Sevgi ise geçmişin bir tozu oldu. Zaman en cok acımasızlığını onlara yapmıştı. ah zaman ah kahpe zaman senin feleğin neden bu kadar katre-i zehir?