bugün

insan kaynakları yada onun gibi biri tarafından yönlendirildikten sonra mesleğinin sahibi olan kendinden büyüklere bakarken "vay be, ben de bunlar gibi olacağım demek" diyerek büyük bir saygıyla, yaptıkları her hareketi izlemek ve istedikleri herşeyi sorgusuzca, yaparak geçirdiğin gündür. *
ne iş yapacağını bilemeden, anten gibi geçen gündür aynı zamanda. gözlem haftasıdır ilk hafta. üç beş fotokopiyle birlikte.
onca yer dolaşıp sonunda stajyer odasına tıkılabileceğiniz bir gün.
bazıları için ağlayarak geçen iğrenç bir gündür. sorgular insan neden ben? neden bu meslek? diye. off o günleri hatırlamak dahi istemiyorum.
stajyer için zorsa, stajyerle uğraşan kişiler için beş kat daha zordur. ömrümü yedi çömezler şerefsizim.
fish olduğunuz gündür. özellikle yıllardır birbirleriyle çalışmış iki-üç erkek çalışanın olduğu bir yerse birbirini pandikleyen adamları görüp kusacağınız gündür.
hiç bir iş verilmez... put gibi oturtulur, eğer siz çalışmaya ilgi göstermezseniz, onlarda size ilgi göstermez itinayla turşunuzu kurarlar. stajyerle uğraşmak bence zevkli bir olaydır. bilgileri ona aktarmak hele ki çalışma çabasını gördüğün zaman olay tamamdır.

tam tersi durumlarda isteksiz stajyerler ancak çay taşır getir götür yapar.