bugün

abazan bakkaldır.

kadın sucuk isteyince aklından türlü fırıldıklar çevirir. bu düşünceler yüzünün şekline, sırıtışına yansır. kadın anlarsa fena tersler.
aklıma ilk üniversite günlerimi getiren başlıktır. bakkalın birine efendice gidip vazelin almıştım. üniversite öğrencisi olduğumu ve yurtta kaldığımı bilen şapşal bakkal her ne hikmetse gülme krizlerine girmişti o gün. benim çatlayan dudaklarım için vazelin almamdan daha doğal ne olabilir ki bre cahal! ne var bunda gülecek. bir daha gitsem o bakkala ilk bu adama vereceğim, sinir şey.
(bkz: ergendir o ergen)
+ borcunuz kabardı iyice süheyla hanım!
- o önünüzdeki kabaran benim borcum mu oluyor?
+ ehm... yok canım o sizin alacağınız da olabilir
- her neyse deftere yazın
+ denedim, yabışıyor sayfalar

bunu diyen bakkaldır.

(bkz: yiğit özgür)