sorgula beni peşin hükümlerle yargıla

iki toy yüreğin, hızlı hızlı atan iki heycanlı kalbiin çarpışmasıydı bizimki.. ben yorgun, sıkkın, üşüyendim. sen; sıcak, hızlı,yorgun..
ikimiz de yorgun; ben güneşimi arıyorum, sense gölgeliğini..

nasıl olacaktık birarada bilmem. olmadık da zaten..
denedik ama olamadık. eski püskü birer denek olabildik sade. ben biraz da eşek oldum, hakkımı yemeyelim.

kimse bilmiyordu sevdamızı, şimdi anlıyorum da, ben de bilmezmişim meğerse, gidişinden çok sonra anladım senli olmayı.
anlamam kıt, kabul ediyorum ama sen de kıt kanaat idare et beni..

- nasıl da hala yanımdaymışsın gibi konuşuyorum dimi.. alışkanlık mı ne diyorlar buna. olurmuş bazen, alışmak, zor diyorlar. hiç unutmazsın diyorlar, susun susun yeter diyorum..

boş kunuşuyorum galiba, yanım da boş.. her şeyi diyorum da boş boş, bi özledim diyemedim farkında mısın..?

diyim o zaman; özledim seni. özlemek için gitmeni bekledim, eşekliğime ver, sevmek için gitmeni bekledim.
sorgula beni, peşin hükümlerle yargıla. affet diyemem, as beni. pişmanlıktan faydalanamam, kes beni.. değerini bilemem, sür beni uzaklara.. kaç benden, peşinden gelemem, cesaretim yok ki özlemeye.

sözlerim var sana; tutmaya değil ama yalan konuşmaya..dinleme, sustur beni..

git, ama nolur gitmeden; bi kerecik öp beni..

uzun uzun hakkinda dusunmeye gerek olmayan aptalca bir soz. muhtemel bir vega sarkisi.