sonsuz ufak olmak

franz kafka'nın bir aforizmasında geçen durum,tamlamadır. Lafın tamamı şu şekilde;

"Tutulabilecek iki yol; kendini son noktaya dek ufaltmak ya da sonsuz ufak olmak. ilki devinimsizlikten çıkan mükemmellik, ikincisi eylem anlamına gelen bir başlangıçtır."

Turgut uyar'ın "efendimiz acemilik" haykırışına da gülümser bir yanıyla da... Veya Beckett'ın "Daha iyi yenil" tavsiyesine de inceden bir tebessümü vardır. Bir yanıyla da kendince bir özgünlük barındırır bu tanım; Camus'nün Sisfos Söyleni'nde zikrettiği mitolojideki kaya hadisesine bir anıştırma yaparak eylem içinde bulunarak her defasında ufalmaktansa "neysen o ol" şiarını sırtına alarak her eylemin "doğum ânı gibi" bir ilk olması gerektiğini de telkin ediyor olabiliyor.