sokakta futbol oynayan çocuk mutluluğu

saf mutluluktur. cidden. ben hiç gerçekten mutlu olmadım. hani behzat ç. dedi ya biz de mutsuz olalım diye ağzıma geleni saydım ona. neden biliyor musun? çünkü mutsuzluk mutluluk gibi değildir. saftır. tadını aldın mı onu istersin hep. tüm yaşadıkların seni aslında mutluluğa değil mutsuzluğa götüren gemilerdir, şimendiferlerdir.

ama sokakta top oynamak öyle mi? o çocuğun yaşadığı mutluluk tertemizdir. bozulmamış. saf. çocuk olsak ya la? evet.

mahallede 4 taş bulup 2 kale kurarsın 5 10 kişi bulursun zaten onlar bulur topun sesini. sonra adam ayarlarsın ve maça başlarsın dünya durur herşey topun dönüşü olur; dünyan o toptur o an o durursa sende durursun oynatılırsa sende sevinçlenip peşinden oynarsın.

(bkz: momo)

çocukluğun en çok özlenen olaylarındandır dertsiz tasasız sokakta bütün gün oynamak.