sinifin dovus hareketlerinde en usta ogrencisi

genellikle ilkokul öğrencilerinin haketmek için hararetle birbirleriyle yarıştığı sıfattır, benim ilkokul zamanımda öyleydi en azından. atari salonlarında hayalgücü ve yaratıcılkla dolmuş genç bedenler, van damme filmlerinin de verdiği gaz sonucu biriktirdiği enerjiyi, kazak üstü mavi önlüğün elverdiği oranda gerçek ustalık gerektiren dövüş tekniklerine dökerken, simit ayran kokusunun sinmiş olduğu sınıflardan bruce lee sesleri yükselir, hareketleri en iyi yapan öğrenci saygınlık kazanırken, kafası sadece derslerine çalışan ana kuzuları dışlanarak kızlarla birlikte tekniğinde uzman olmayan sıradan bir çocuk için oldukça tehlikeli bir yer haline gelmiş olan sınıftan uzaklaşmaya zorlanırdı. hocalardan birisi "pörfekt! adukeyt!" seslerine gelene kadar bu gösteri devam eder sonunda sınıfın dövüş hareketlerinde en usta öğrencileri listeye dökülürdü.