sinemadan çıkarken yaşanan aydınlanma

ilginç bir hadise.

-Hadi sinemaya gidelim Nuri-

bu emir beyne iletildiği an sinemaya doğru yola çıkılır
bakarsınız vizyon filmlerine
her zamanki gibi vizyondakiler berbat, sizin imdb'den çorlayıp izledikleriniz nefiz filmlerdir
oradan afişe bakıp, aha bu film güzele benziyor diyebilirsiniz
ben şahsen öyle yapıyorum
neyse gidersiniz izlersiniz filmi
ve işte o an gelir
sinema salonundan çıkarken herkeste bir ışıma,
gözler parıldamaya başlar,
hayatı sorgulamaya başlarsınız böyle yaklaşık 2 dakika falan sürer
sürekli bi' konuşmalar

--spoiler--
vay be ne filmdi
evet, evet çok güzel filmdi
o uzun saçlı nasıl oynamış ya, çok iyiydi
--spoiler--

lan sikeyim,
sanki hayatın sırrını çözdüm
hep sinemadan çıkarken bir mutluluk, bir hayatı sorgulama
sonradan eve otobüsle mi gitsem
metroyla mı gitsem
işte o zaman gerçekliği ensenizde hissediyorsunuz.

eskimiş bir florasanın aydınlatma çabasına benzeyen durumdur. yanıp yanıp söner.