sigara ben ve ayrılık

terketmeden önce hiç fark etmemiştim tüm benliğim de bir parça gizlenmiş varlığını , üzüldüğüm de sevindiğim de düşünürken veya eğlenirken her yemekten sonra uyanınca hep onu arıyorum günlerdir , bir uzvumu kaybetmiş gibiyim, elime koluma nasıl alıştıysam sigarayada öyle alıştım biraz eksik hissediyorum kendimi ama terk etmeye kararlıyım artık onun gittikçe sarmalayan ve kuşatan varlığı yok edici ve alçaltıcı bir hal aldı her ne kadar bırakacak olsamda alışkanlığın verdiği rahat durumu.

bırakacaklara söyleyeceğim şey bu sigara başka hiç bi şeye benzemiyor terk kararını verirken sadece sigarayı değil bir sürü alışkanlığınızıda bıraktığınızı bilerek bırakın , eğer bunu göze alamadan bırakmaya çalışırsanız işiniz çok zor.

Bu aralar yaşamakta olduğum durumun özetiydi sanki bu yazılan ... Yazın herkes yeni aşklara yelken açarken, insanın kendini derin melankoliye bırakma durumudur...

(bkz: son sigaramsın)