bugün

- Neden kafesi açtın?
- Çünkü sıkıldım ondan.
- Hani çok seviyordun onu?
- Seviyordum ama o beni sevmiyormuş. O da beni sevseydi uyandırmazdı sabahları.
- Uyanıp canı sıkılmıştır belki, ya da seni özlemiştir, böyle neden düşünmedin?
- Yani seviyor muydu sence gerçekten beni.
- Unutma çocuk, sevdiklerinden emin oldukların olmalı bu hayatta. Bir kişi bile yeter. Ama inanmalısın ki, onun kalbi attığı müddetçe sana iyilikten başka bir şey düşünmeyecek. Unutma sevgi bencilliktir çoğu zaman, tıpkı onun yaptığı gibi.

O benimle birlikte büyümüştü oysa. Beni de seviyordu. Hem kuşlar çok duygusallardır bilirsiniz. Gidiyorsa kalbi kırık uçuyordur o kafesten.

Sonradan anladım ki birinin beni üzmesi, aslında sevmediğinden olmayabilirdi. Tıpkı küçücük kuşun sabahları beni uyandırmasının beni sevmediğini göstermediği gibi. Sevmeyi ve sevilmeyi öğrenebilmek için, birine kayıtsız şartsız güvenmeyi ve inanmayı öğrenmeliydim. Hepsi bu...
Azıcık tip ve birazda şeytan tüyü. (bkz: Şeytan tüyü)
sevmek icin para, sevilebilmek icin yine para. cok basit yani..
Tertemiz kalp ve güzel bakışlar. Ben öyle sevdim en azından. Sevdiğim çocuğun ne annesi ne babası var dolayısıyla parası yok. Para için kimse kimseyi sevmez en fazla seviyormuş gibi yapar. Onların da deyim yerindeyse Allah'ı para olmuştur, uzak durunuz.
kocaman bir yürek.
ciddiyet, saygı, sevgi.
kalp gerekir.
buna degebilecek bi insan.
Tip yoksa para yoksa dil yoksa yok zaten.