sevgili ile ayni evde yasamak

artik bir bucuk seneyi gecmis ve iki seneye kapilarini dayamissa kabak tadi veren durum. imza atmadan evlilik hayatina baslamak kulaga hos gelsede aslinda bir cok zorluklari da beraberinde getirir. iliskiniz yipranir, ucuzlasir ve iliskinin en onemli etmenlerinden biri olan heyecan zamanla yok olur.

birlikte yasama durumu ne evliliktir, ne de hala sevgililik. hele ki yabanci bir ulkede iseniz ve sevgiliniz turkse durum daha da vahimlesir. mesela kizinca alip basini cikip birkac gun onda kalabilecegin bir arkadasin olmaz. olsa bile herkes ya isinde gucundedir ya da turkiye deki gibi samimi cat-kapi dostluklari yoktur. sanki hersey biz hala turk olsak bile bulundugunuz ulke resmiyetine burunur. ha otel-motel yok mu dersen; urkutucu oluyor derim. defalarca gecenin bi vakti otelde kalmak uzere evden ciksam da ya arabada sabahlamayi dusunmusumdur ya da eve tipis tipis geri donmusumdur. ki zaten bulundugunuz ulkede arabada sabahlamak suctur, yakalandiginizda basiniz belaya girer ve ulkedeki konumuz zedelenir.

onunla kus olsan bile normal bir ev arkadasina yapmiyacagin ayak islerini yapmaya devam edersin. kendi camasir bulasiginla birlite onunkileride yikarsin kendine yemek pisirirken o da yer belki diye biraz fazla yaparsin. yatagini duzeltir hala arkasini toplamaya devam edersin.

kisaca detaylarda bogulmaktir. bogulmaktir... bogulmaktir.

unlem: en sonunda ayri eve cikmakla son bulan bir donem.