sevdiğini kıskanmak

bazen o kadar çok severmişsin ki kıskanmazmışsın bile. sadece istediği zaman çağırsa seni olurmuş. (bkz: kürk mantolu madonna)

doğal ruhsal aktivite.

sevmediğini kıskanmaktan daha az can yakıcı değildir. her halükarda incitir.

ya da verdiğini kıskanmak. bence daha mantıklı gibi bişi sence ?

biraz kişisel olacak ama benim yaşadığım ilgisini kıskanmak, ona bakanı değil onun baktığını kıskanmak. benimle olmaya tercih edebileceği şeylerden korkuyorum. başkasıyla, başka bir şeyle daha çok vakit harcaması, daha çok sevmesi, daha çok görmesini istemiyorum. bu bir sahiplenme midir? onun aşkı bana ait evet. ama diğer türlü kıskanmak hastalıktır. kıskanıp tercihlerini değiştirmesini istemek, sevilen kişiye hakarettir.

kötü bir duygudur. telefondayken anlarsanız evde biri vardır. sesini duymak istiyorum kim var dersiniz. Hüseyin der inanmazsınız. Hüseyin çağrılır konuşturulur. siz rahatlarsınız o anda ama fırça hazırdır.*

azı karar çoğu zarar olan durum. abartırsanız kıskanacak bir sevdiceğiniz kalmaz.

elde değildir. illa karşı tarafın hoşuna gider ama kıskanan taraf için bu pek söylenemez. bir de nerde kımlerle oldugunu bılmıyorsanız vay halinize.

genel ayrılık sebebi.

Şu an hem sevip hem kıskandığım tek bir insan yok.

Kafa rahat rahat olmasına da, kıskanmak da kötü bir şey değil ki. insana o insanı sevdiğini hatırlatır, ne güzel.

Sevgili falan bana jupiter kadar yakin. Artik bu dünyada beni sevgili olarak sevecek bi kizin oldugunu sanmiyorum ha olursada ben begenir miyim bilmiyorum. Cunku simdiye kadar sevdigini soyleyen kizlarin hic birisi guzel degildi insallah bundan sonrakiler guzel olur.

Nefret ettiğim özelliğim, elimde olsa gerçekten değiştirmeyi çok isterdim. Hem kendime hem karşımdakine zarar veriyorum ruhsal olarak. Sinir harbi yaşatırım, hasta derecede kıskancım.