bugün

faturayı pedere açıklayamayıp dayağı yiyen efsane nesildir.
Ben küçükken abilerim yapmıştı sonra babanem faturayı gördükten sonra ev telefonunu kilitliyordu. Sonra ne mi oldu? Abilerim beni posta güvercini olarak kullandılar.. Kokulu Güllü kağıtlara yazılan mektuplar şarkı sözleri filan... Karşı tarafın güvercini yoktu onun mektuplarını da ben taşırdım tabi çikolata karşılığında.
açıkçası benim şarı dinletecek imkanım yoktu. radyoda dinletemezdik en nihayetinde demi. ama arar 10 sn sesini duyayım diye beklerdim. bir alo diyişini duyup kapatırdım geri. o zamanlarda böyle numaranın gözükme ihtimali filanda yoktu o yüzden en az günde bir kere yapılan hadiseydi. eğer vardıysa da hala aile dostuyuz çok ağır sıçmışım demektir bunca yıldır farkında olduğunu söylemediyse bana. neyse ki artık öyle hislerim yok amen.