senin için son kez ağlıyorum

yıllarca sevilen insandan nefret etmenin eşiğine gelince kurulan cümle.

ağlayarak yazıyorum bu yazıyı. yirmi bir yaşıma ayak basacak bir adamım. ama içimde hep bir çocuk vardı, ölmek üzere şu sıralar. ağladım, onun için son kez ağlıyorum. ondan hiçbir eser bırakmayacağım. birazdan çıkacağım bahçeye, ona ait olan yazıları, kıyafetleri, hediyeleri, notları, anıları hepsini yanıma alacağım. hepsini yakacağım. öyle ağır geldi ki yaşadıklarım. omuzlarım, kollarım, bedenim, ruhum, kalbim, aklım kaldıramadı bunları. demin annemin yanına gittim. uyumak üzereydi. göğsüne koydum başımı. anladı bir şey olduğunu, sarıldı. yüzümü göğsüne bastıra bastıra ağladım. bu sondu. artık yoksun. sevgin yok, verdiğin acılar yok, sen yoksun. ben varım. yaşayacak güzel günlerim var. ayağa kalkacağım, saldıracağım hayata.