bugün

terk edilen insanın terk eden insana söyleyeceği söz.
pişmanlıktır.
Acılarinla pişirdin neşemi,
Kayboldu gözlerimde çocuklugum,
Artik kaşıkla kavun yiyorum,
Oldu yaşim kirk dokuz.
arkasından sunturlu bir küfürle bitirilmesi gereken cümledir.
bazı durumlarda diyen kişinin sadece onunla mutlu olma halidir. dolayısıyla pişmanlık içerir yüksek doz da.
koy götüne rahvan gitsin ya, ne kasıyosun. böyle alıl alık şeyler söylesin biri bana, deli gibi sırıtırım karşısında daha beter olsun diye.

(bkz: akıllan)
hiç değilse şuan derslerimi adam gibi dinleyebilir,
burnumun ucundaki sızı,
kalp çarpıntım,
nefes daralmam olmazdı ve
" şu son aylarda çok değiştin, eski mutluluğun yok. kendine gel artık. " tepkilerini almazdım.

anca hayatımın içine ettin.
kimi zaman söyleyeni de söyleneni de yaralar.