sehit cenazeleri ve siyasi yavsaklik

Aman efendim kimleri goruyoruz... Sayin icisleri bakani, basimin bakani, cumhurgilin baskani... Bir de korpecik bir beden, kefene sarili, bayragina sarili, kimbilir belki de arkadaslarin, evlatlarin, kocalarin, babalarin krali.

Tabi gecmis zamman oyle, simdi suskun bir agiz, kor bir goz ve cok cok duymayan bir kulak. Peki nicin? Birileri, siyaset yapabilsin, picleri gemicik alabilsin, fabrikalar kurabilsin diye.

Belki bir tur vicdan mahkemesidir siyasetcileri sehit cenazelerinde gorme sebebimiz. "Belki de olen benim oglum olacakti" seklinde kendilerinden beklenmeyecek derecede insani bir dusunce. Ama gelmeyin arkadas "televizyonlarda dahi gormek, gostermek istemediginiz" bu cocuklarin cenazelerine. Size cocugunun hesabini soran babalarin agzini kapatmaya calismasin sozumona korumalariniz(ki bir ordu). Ananiza, avradiniza sovdurtmeyin yok yere. Kursat tuzmen gibi yuzmeye gidin misal sehit cenazesi yerine iki kulac atarsiniz rahmetlinin de yerine. Ama uzgun durmaya calisarak, gozlerinizi kisa kisa yiyemeyeceginiz kadar kufru kombo olarak yiyorsunuz bilin bunu.