bugün

selamun aleyküm * efendiler ! *
ülke sağcı ve solcu olmak üzere ikiye ayrılmış durumda. ne kadar acı değil mi ? ama bazı olaylar var ki insanın kanını donduruyor. göğüsleri kabarıyor insanın. ve diyor ki, " işte benim ülkem. işte benim ülkemin asıl yüzü. onların hepsi bir makyaj. olması gereken de bu !..."
evet bu durumlardan bir kaç örnek
(bkz: terör)
(bkz: olası bir savaş)
(bkz: istiklal marşı)
(bkz: istiklal marşının doksanıncı yıl dönümü)
(bkz: atatürk)*

Edit : Örnek vermek istiyorum.
Benim alevi ve aynı zamanda devrimci bir arkadaşım var. ülkücü arkadaşları da var.
eskişehir'de öcalan ile ilgili buroşür dağıtmaya çalışan bdp'lilere karşı ülkücülerin yanında birlikte onlarla slogan attı ve yürümelerinde eşlik etti. ülkücüler genelde devrimcileri sevmezler ve gördükleri yerde pataklarlar fakat burada onlar da devrimci " kardeşiyle " omuz omuza o lanet olası insanı destekleyenlerin karşısında durdular. hepimiz vatan için bir şeyler yapmaya çalışıyoruz, önemli olan sürekli kavga etmek değil böyle durumlarda omuz omuza olabilmektir.
(bkz: sağcı ve solcu kesimin kesiştiği noktalar) (bkz: örnek olarak bu konu gösterilebilir sanırım)
sağın ve solun her ikisinin de yön belirtiyor olmaları.
(bkz: orta)
artık yirmibirinci yüzyılda sağcı solcu hadisesi yalan olmuştur.
olması gereken de budur.
bu ülkenin insanı olan herkes birleşecek bir çok nokta bulur.
antiemperyalizmdir. bu can alıcı noktada fikir ve hedef birliği şarttır.
sol la sağ bir ideoloji birbiriyle birleşiyorsa, birinden birisi artık ne soldur, ne de sağ.