bugün

Yer: adına hala töre denen , kanunların üzerindeki adetlerin hüküm sürdüğü yer..
zaman: ezelden ebediyyete..
--spoiler--
bizim oralarda pek sarışın yoktur ya, allah vermiş işte, gözlerimde bizim göl gibi, bulut gibi mavi.. bizim evde ayna yoktur, ben hep çamaşır yıkadığım leğende kendime bakarım, bu yüzden de evde çamaşırları hep ben yıkarım..

sekiz kardeşiz biz. 4 abim var benim bir de ablam, bir tane bebesi var anamın, emzikli.. sekizincide yoldadır, babam bir oğul daha istedi allahtan, çünkü 3 abimde evlendi. babam artık elli yaşına geldi, tarlada tek başına zorlanıyor.. ben kardeşime bakarım gündüzleri, bazen okula giderim. çünkü babam yollamadı okula beni, kardeşime kim bakacakmış yoksa. bazen giderim işte okula, okulumuz bizim köyün çıkışındadır, ne zaman eve un,şeker lazım olsa hep köyün çıkışından bakkal otobüsünü beklemek gerekir, ben de okul görmek istediğimden hep un almaya giderim.. önlük görmeye, defter kokmaya..

memelerim çıkmış biraz, anam kızdı bez bağladı üstüme, kafamıda bağladı. bi de eteklerim yere sürtüyor artık. kirleniyor üstüm başım, bişey diyemiyorum. dışarda konuşmuyorum hiç. on dört yaşındayım artık, ama eve kadınlar gelip beni soruyorlar anneme.. utanıyorum..

bir de arif var, çoban arif. çok komik bi çocuk. elinde bi düdük var, koyunlara düdük çalıyor, koyunlarda yanına gidiyor onun. okula gitmiş arif, okuması var. bana seni alayım mı kız dedi. güldüm. arif bi yaş büyük benden. kaçtım yanından korktum. evlenmek ne ki.. daha kaç yaşındayım ki.. ama büyüsek olur belki. arif bana düdük çalar ben yanına giderim. arif bana kağıt okur. arif bana şaka yapar..

bayram oldu geçen gün, amcamlar geldi. emin var amcamın oğlu. o da ondokuz yaşında, beni izliyor hep korkuyorum.

yine dünürcüler geldi. ben güzelim diyeymiş. annem sus dedi. sustum.

arife bugün dedim ki, hadi beni iste, yoksa babam başkasına verecek.

babam arife vermedi beni,fakirmiş arif. anası babası da yokmuş. benim kalbimde yokmuş. adımda yokmuş..bi daha arifle konuştuğumu görürse arifte yokmuş..

emin var ya amcamın oğlu. elledi beni geçen gün, yanında kardeşi samim de vardı. bağırırsan döveriz seni dediler, daha da çok ellediler, hep ağladım ben, ama kimseye anlatamadım. arife dedim sadece. sordu çünkü. ben yalan bilmem ki, söyleyiverdim. arif kızdı bana, o da bağırdı. git istemem seni gayrı dedi. gitmem dedim, kaçır beni dedim, götür dedim.. ağlayınca affetmiş beni öyle dedi.. haftaya hazırlanıyorum, kaçıcam arife.. dayanamıyorum artık..

size dayaklardan bahsetmedim diye şaşırmayın. dayak hep olur bizde, baba döver, ana söver, abi döver.. ata vurur. normaldir. dövmese uslanmazmışız biz..

bize artık hep amcamlar misafirliğe geliyo. neden anlamıyorum. o çocuklar da hep beni izliyolar. onlar gelince annemin yanından gitmiyorum artık...

dün gece, ahıra indim yine, bizim kınalıyla konuşmaya. kınalı arkadaşımdır benim. bi anda samanların içinden 2 karartı çıktı.. samimle emindi bunlar. yine elleyecekler sandım sesim çıkmadı. bu sefer ağzımı kapattı biri, diğeri ise çok kötü şeyler yaptı bana. diyemem ki.. kimseye diyemem ki..

benim bi ahretim var köyde, nazlı. sırdaşımdır. her şeyi anlattım ona. arife de haber yolladım.. gelmesin diye.. nazlı ablasına kaçırmış ağzından, ablası da yaymış haberi, köy kaynamaya başladı. evimize taş attı küçük çocuklar, abim hep dövdü beni, annem ağlıyor hep. o ağlayınca bende ağlıyorum. elime , ayağıma kına yaktı bu akşam. anladım ben. un,şeker almaya yarın abimle gidicekmişim. çok korktum yine. bişey diyemedim. Nazlıyla arife bi haber daha yolladım..

"sana gelecektim ya arif, beni bekleme! ben bi tecavüze uğrayıp, ölücem..."
--spoiler--
töre cehaletini yaşayan tüm kardeşlerimin ruhuna fatiha, bunu yapan, vesile olanlara lanet.. ve bütün bu töre zırvalıklarının içinde, her şeye rağmen evladını koruyan anne-babaya hürmet olsun.. iyi olanları tenzih ederim..

unutmayın, unutturulmasın... bu cehalet bit-sin!

editto: bunu eksileyen adam var lan. yuh!!