bugün

bunca yıldır iç hatlarda uçarım, diyebilirim ki bu abladan 50'den fazla var..

uçuşu güzel yapan şey nedir, check-in evveli 2 duble bir şeyler içip uçağa varmak, mümkünse koltuğu business'tan almak böylece de uçağın muhtelif yerlerine dağılıp beyin s.kerten sabi-sübyanla bir ses duvarı oluşturmak; ön sıralardan koltuk bulamayıp mecburen uçak nüfusuyla muhattap olmak icap ederse de koltuğu acil çıkış sırasından kapıp hem rahat rahat, ossura ossura uçmak, hem de yemek servisi esnasında kokpitten beri kıçını dönerek gelen bayan hostesi inceleyip fantastik çıkarımlarda bulunmak.. yoksa korkarım ben uçaktan, neyse..

yalnız şunu net bir şekilde ifade edeyim, iç hat uçuşlarına özgü bir şey olsa gerek, nerede pörsümüş bir hostes varsa bana denk geliyor.. hayır yaptığım uçuş da ankara-istanbul, bilemedin izmir-istanbul, diyarbakır-silvan'a gidecek halim yok ya.. yine de minimum 1 tane standartlar altı, pörsümüş, koridor boyu eziyet çektiren, insana pencere kenarı almadığına lanet ettiren, "hazır acil çıkış almışım; şurdan bırakiym kendimi" diye düşündüren hostes var..

pörsümüüüş, sarkmııış.. göğüsler göbek deliğine vuruyor, kalça ya daracık ve etsiz butsuz; ya da doğumda abla basen olarak doğmuş, sonra gerisi çıkmış, varın siz düşünün gerisini..

ulan hayatta eline geçirdiğin en mühim rütbe bu diye mi inatla, ısrarla bize eziyet ediyosun? ezilmişliğinin, korkaklığının bedelini bundan dolayı mı bize ödetiyosun, nedir yani? pörsümüşsen git havalimanına, "ben eski hostesim, g.tüm başım dağıldı, masa başı bi iş lütfen" de, versinler.. atatürk havalimanında iç hatlarda bu profilde onlarca teyze var, ölümü bekliyolar.. böylece de kurumuna zarar vermez, insanları uçaktan tiksindirmezsin..

yok arkadaş, taş gibi hostesiniz yoksa servis mervis istemiyorum, hiç olmasın daha iyi..
işini yapan bayandır, saygı duymak lazımdır. ayrıca bir uçakta aranacak en son şey abazanlıktır efendim, diye düşündüren başlıktır.