bugün

sözlük formatına pek de uymayan, ama çok da şey yapmamak gereken başlık.

evet gençler. yaş geldi 25'e. lisans bitti, yüksek lisansta tezi yazmak kaldı. lisansı derece ile bitirdim. okulu da üstün başarı bursu ile okudum. iyi kötü ingilizce öğrendim. bakanlıkta staj yaptım. anlayacağınız elimden geldiğince iyi bir öğrenci olmaya çalıştım. son senemi öğrenim kredisi ile biraz kıvırdım. ailem de idare etti sağ olsun. başarılı bir öğrenci olmamın hatrına hep desteklediler falan.

ama o beklenen son geldi çattı. mezuniyet kapıda ( tezi saymazsak ). birkaç haftaya dersti okula gitmeydi falan finito anlayacağınız. meşgalem kalmayacak. zurnanın zırt dediği yer, iş bulma noktası geldi çattı.

benim bunca yıllık emeğim, ailemin bunca yıldır beklentisi falan derken üzerimde bir baskı yok değil. kendi emeklerimle ve ailemin beklentileriyle yüzleşmem söz konusu. lakin gel gelelim ilk bir kaç sene idealist davrandığım için gözüm yüksekteydi hadi, öyle her işe göz dikmedim, idealist davrandım falan. fakat zaman geçtikçe artık o hayal dünyasından çıkıp gerçeklerle yüzleşmeye başlayınca o idealist tavırlarım biraz kırıldı ister istemez, şimdilerde daha az seçici olmak kaydıyla iş arayışındayım. ama malumunuz piyasa koşulları belli. millet bırakın eleman almayı, elindekini çıkarmanın derdinde. hal böyle. evet . iş lazım. aş lazım. lüks değil,beleş hayat değil, piyango değil, sadaka değil, kıyak değil, torpil değil, seve seve yapacağım, alnımın teriyle kazanacağım hak ettiğim bir iş lazım. ama yok. dolayısıyla para da yok. dolayısıyla geleceğe dair çok parlak günler tahayyülü de yok.

öyle paylaşayım dedim. öptüm. bye.

not: zengin kızlar eklesin. tasma takarım, babet yalarım.