bugün

izleyicilerin medya karakteri
ile geliştirdikleri tek yönlü ve sembolik ilişkiyi ifade eden terim. 
Parasosyal
etkileşim kavramı, Horton ve Wohl’un (1956) elektronik medyanın sosyal etkisi ve
özelliklerini gözlemleyerek türettikleri bir kavramdır. Ancak böyle bir hayali
etkileşim, diğer medya formlarında da (radyo, yazılı medya vb.) görülmektedir. 
izleyicinin medya karakteriyle kendini özdeşleştirmesi birçok durumla ilişkilendirilmektedir. 
özdeşlikte, benzerliğin tutum, geçmiş ve görünüm
olmak üzere üç boyutu vardır. izleyiciler; tutumları, geçmişleri, fiziksel görünümleri
yönünden kendilerine benzer algıladıkları medya karakterleri ile daha güçlü
parasosyal bağlar geliştirme eğilimindedirler.