bugün

toplu taşıma araçlarında bağırarak konuşan insan modelidir.

lisedeydim o zamanlar. sınıfta mehmet emin diye bir çocuk vardı. abazanlığa yeni tanımını getiren insandı adeta. teneffüslerde erkekleri toplayıp "kırmızı boxerlı kız" "ali baba ve 31 haramiler" gibi hikayeler anlatan biriydi. koridorlarda eliyle şak şak çekerek "ohh yeahh" nidalarıyla dergahına mürit toplardı. neyse bu çocukla otobüse bindik bir gün 3 kişi. ben, mehmet emin'in huyunu bildiğim için bunların yanına oturmadım. diğer çocukla beraber arkaya oturdu bunlar. derken mehmet emin bağıra çağıra erotik hikayeler anlatmaya başladı otobüste. ben ön taraftan gülüyorum bunlara ama otobüsteki vatandaş çileden çıkmışa benziyordu. çok geçmeden dayının biri azar çekmeye başladı mehmet emin'e. kalktı üstüne yürüdü. diğerleri sakinleştirdi dayıyı. sonraki durakta bir baktım iniyor bunlar. gururlarına yedirememişler. ertesi gün epey gırgırı dönmüştü okulda. ama yazık olan yanındaki çocuğa olmuştu, tek suçu mehmet eminle oturmaktı.

bu da böyle bir anımdır.