otobüste oturunca ayaktakilerin çantalarını almak

benim ütopyamda bunun yapılması zorunludur. hatta erkeğin yer verdiği bayanın yer verenin çantasını alması da zorunludur.

edit: imla

kapkaççılar için daha rahat olabilecek bir eylemdir.

üniversite yıllarımda kampüs dolmuşuna bindiğimde sıklıkla yaptığım bu görevi neredeyse herkez ifa ediyordu. bayanlar erkeklerin erkekler bayanların çantsını rahatlıkla alabiliyordu. lakin şimdi istanbuldayım ve buna tenezzül etmeye dahi korkuyorum. allah muhafaza hırsız muamelesi görmeniz an meselesidir.
tanım: hayal edilen ülke.

olması gerekendir. burada ki kişisel kol çantası vs değildir fakat mesela bilgisayar çantası olabilir yada poşet kitap vs.
özellikle kampüs otobüs&minibüslerinde ayaktayken bilgisayar çantamı almayanlara uyuz oluyorum. belli işte hepimiz aynı yere gidiyoruz tıklım tışık ayakta zor duruyoruz alsan sanki ne olacak. bir kere böyle artık elimden düşmek üzereyken hemen önümde oturan adama 'rica etsem çantamı tutabilir misiniz?' demiştim. adam aldı sonra 'quize çalıştın mı?' dedi. ne oluyoruz diye suratına bir baktım ki dersimize giren hocaymış. başta acaba çantayı vererek hata mı yaptım dedim ama sonra yol boyunca yapılan geyikle rahatladım.

ayakta oturanın çantasını almayan bizden değildir dedirten, aman ne olcak alayım dediğiniz durumdur. ama aldıgınızda hiçte hafif olmayan şeyler çıkar. abicim ne var bunun içinde cesetmi!

bir çeşit yankesiciliktir.

böyle iyi niyetle çantaları toplayıp en kısa yoldan tüymek suretiyle icra edilir. *

(bkz: amme hizmeti)

insanlıktır. zaten her durakta ani fren yapan şoförün otobüsündeysen eğer ayakta dahi zor duruyosundur değil ki bilgisayar çantası, defterler, kitaplar falan yani * *

t cetvelimi almak isteyen teyzeyi hatırlatmıştır. istediğine bin pişman kırılmasın diye elinden geleni yapmıştır. nerden bilebilirdim ki o cetveli 3 yıl daha sınavdan kalarak taşıyacağımı... nerdesin be teyzem.

tıklım tepiş otobüste yapılacak en güzel iyiliktir.

ayakta beklerken çantama talib olan "oturan kişi"den ricam ( oturan boğa gibi oldu bu da),benim çantamı alma, bana yer ver şeklinde bir serzenişe dönüşür ekseriyetle.

Ankara 546 EGO Anayasasının ikinci kanunudur.

ilk kanun 2 durak yukarı yürümektir.

uludağ üniversitesi öğrencileri için 93 nolu otobüste yapılması gereken asil bir davranıştır, ege üniversitesinde ise 525'te.

lise yıllarında dejavu olmanızı sağlayan olaydır.

bir bakıma vicdan rahatlatmadır. açıkçası böyle insanlara uyuz oluyorum. hani ben oturuyorum siz oturamıyonuz ya rahatım sırtım pek siz de bu kalabalıkta ayakta çantanızla gidiyorsunuz ıyy der gibi. oturmuşsan ve rahatsan bunu bizim gözümüze sokar gibi verin çantanızı ben tutim de siz rahat edin biraz bari tarzı takınmalar gerçekten çok samimiyetsiz ve düşüncesizce. dünya kendi etrafında dönüyor sanki anasını satim, sanki benim ona çantamı tutmasına ihtiyacım var. kır dizini eğ kafanı otur aşağı kardeşim.