oruç çarşambası

ummadığım için dönmeyi bir daha
ummadığım için
ummadığım için dönmeyi
buna tanrı vergisi olan, şunun amacını kıskanarak
bunlara erişmeğe çabalıyorum artık
(neden yaşlanmış kartal gerecekmiş kanadını?)
yasını ne tutayım
süregelen düzenin düşünüp yitik gücünü?

ummadığım için bilmeyi bir daha
kesin saatin sakat yüceliğini
düşünmediğim için
bildiğim için bilmiyeceğimi
gerçek geçici tek gücü
içemediğim için
ağacın çiçek açtığı, kaynakların kaynadığı yerde,
------- bir şeycik yok çünkü bir daha

bildiğim için zamanın hep zaman olduğunu
yerin de hep yer, yalnız yer olduğunu
şimdinin de bir defacık şimdicik olduğunu
tek bir yere göre
her şeyin olduğu gibi olmasına gönenirim
geçerim kutlu yüzden
geçerim sesten
ummadığım için dönmeyi bir daha
bu yüzden gönenirim, yaratmam gerektiğinden
gönenecek bir şeyi

tanrı bağışlasın bizi diye yakarırım
unutayım diye yakarırım
kurup kurup kurduğum bütün kuruntuları
açıklayıp dururum
ummadığım için dönmeyi bir daha
bu sözler hesabını versin
yapılanın yapılamayacağını bir daha
tanrının yargısı pek ağır olmasın
bu kanatlar uçacak kanat olmadığı için artık
havayı, çırpınarak, çırpıp duracağından
şimdi küçücük kupkuru kalan havayı
istemeden daha küçük istemeden daha kuru
aldırmayı öğret bize, aldırmamayı
durmayı öğret bize uslu

yakar biz günahkârlar için şimdi de ölürken de
yakar bizler için şimdi de ölürken de.

thomas stearns eliot

----- pazar ilavesi, vatan'ın sanat sayfası, vatan, 14 şubat 1954.