orhan pamuk u bir turlu sevememek

alttan tutayım diyorum, üstten tutayım diyorum, bodoslama dalıyorum, ıkınıyorum, sıkınıyorum olmuyor, başaramıyorum. orhan pamuk'u bir türlü sevemiyorum. ( orhan pamuk'un çok da zikinde dediğinizi duyar gibiyim. keserim o dilinizi)

bunun siyasi görüşüyle alakası yok, zira sıkı ab savunuculuğunu saymazsak kendisinin pek bir siyasi düşüncesi de yok. konuşmaları desem, o da değil. nobel ödülünü ben almalıydım diye hiç düşünmedim zaten. bu adam benim yazarım değil be kardeşlik, inan değil. ayakları bu ülke topraklarına basmıyor, kar'da anlattıklarının yaşanmışlıklarla, yaşananlarla çok da ilgisi yok. değil işte hununa koim değil, bu adam benim yazarım değil. sevemiyorum.

benim yazarım;
yüz binlerce kitabı satılmasına rağmen, üzerine giydiği el örmesi yün hırkasıyla, kurduğu yurtla yüzlerce yetime hayat taşımasıyla, eski kağıtlarını geri dönüşüm yoluyla yeniden kullanmasıyla aziz nesin'dir.

benim şairim:
hayatını mapuslarda, sürgünlerde geçirmesine rağmen " yaşamak güzel şey be kardeşim " diyebilen, hasret kaldığı memleketi için göğsünü gere gere " bu memleket bizim " diye haykıran, her nerede olursa olsun düşüncelerinden, kavgasında sevdasından zerre taviz vermemiş nazim hikmet 'dir.

orhan veli dir benim şairim, kısacık yaşamına sığdırıp yarattığı şiir akımıyla, istanbul'a olan umarsız sevdasıyla.

ince memed 'le zalimin zulmüne karşı isyan ettiren, ak kağıt üztünde resmim kazdıran, zor gören gözlerine, iki büklüm duruşuna karşı yılmayan, yorulmayan yasar kemal dir benim yazarım.

bunların hiç biri nobel almadı, avrupa'da, amerika'da kürsüleri yoktu, 21. katta ki residenceıları bırakın, başlarını sokacak evi zor buldular. ama hepsi halkın içindeydiler, halkı yazdılar, halkı yaşadılar. kızacak şimdi ab sevdalısı entel tayfamız. yahu bak; bu adam seni yazıyor, seni anlatıyor olabilir ama ben yokum, bakkal ahmet amca, çiftçi rüstem dayı, ırgat bilmem kim yok romanlarında. anadolu yok yani, bu topraklar yok.

avrupa'da kitabı bilmem kaç milyon satmış. ee satar kardeşim. adam onların dilinde yazıyor yahu. ne var bunda? zikindirik bir çizgi filmi avrupa'da, amerika'da milyonlarca insan izliyor ama türkiye'de yüzüne bakılmıyor.

her devrik cümle kuran yazar değildir be kardeşim, inanki değildir.

götümü istemek parmaklamak ben. ben yazar oldum mu şimdi? oldum mis gibi oldum hemde.

wow wow

düdüt: yapma be mülayim, az mülayim ol. öp beni.

(bkz: orhan pamuk benim yazarım olmayacak)

(bkz: bazıları dayak sever)