bugün

bir tür köktendinci tavrı. ölenin insan olduğuna değil de müslüman olduğuna vurgu yapmak şeklinde kendini gösterir.
(bkz: gazze olaylarının abartılması)
müslüman olduğu vs için değil de özünde insan olduğu için üzülmek yatıyorsa doğru bir davranıştır. her insan evladının yapması gerekendir. insanlığa, yaşama, doğaya, insan hayatına... saygısı olan her insan üzülmelidir, üzülmeyenlerin duyguları, hissiyatı, dünya görüşü, insanlığa bakış açısı... üzerine tezler yazılmalıdır.

tarih boyunca diyar diyar kovulmuş, katledilmiş, dışlanmış, istenmemiş... bir ırkın, başka bir ırka yaptığı soy kırımı eleştiren, bu içler acısı duruma seyirci kalamayan insan evladının yaptığı şeydir.

bir tarafta el yapımı füze(!)leri ile son 8 yılda 20 kişi öldürmüş bir ülkenin, uzun yıllardır sebepsiz ve haksız yere yüz binlerce çoluk çocuk sivil halkı katletmiş bir ülkeye(!)ye karşı direnişine, bu uğurda yaşananları görüp, lanet edip, dayanamayan, ve bir şekilde hislerini dışa vurma şeklidir bu üzüntü.
müslüman olmanın gereğini yerine getirmektir. müslüman kardeşinin acısına üzülmek islam'ın gereğidir. Hucurat suresi 10. ayette "Mü'minler ancak kardeştirler." buyurulmuştur.

insanların acılarına üzülen duyarlı kalplerin kardeşlerine daha fazla hassasiyet göstermesini eleştirmeye kalkmak eğer bir art niyet yoksa eblehliktir.

hümanizm görüntüsü altında islam'a ve müslümanlara saldırmaya kalkanları da mert olmaya içlerindekini kıvırmadan ortaya koymaya davet ediyorum.