bugün

okul ve askerlik anıları bitmez.

dayak söz konusu olduğunda hep dayağı arkadaşları yemiştir. sanki kendisinin dokunulmazlığı vardır.

herkesin arkadaşları dayağı yiyorsa, bu dayağı kim yiyor.

sıkı palavradır.

askerde olmasa da okulda bal gibi dayak yedik.
dayağı arkadaş yemiş şekilde anlatılıyorsa genelde dayağı kendisi yemiştir.
ben değil bir arkadaş durumudur.
bir de hep döven taraf olmuştur kavgalarda. bunada bir anlam kazandırılmıştır değildir insanlar.
arkadaşa da sormak lazım kim yemiş dayağı.