ogrenci evlerindeki pazar sabahi buruklugu

efendim buruktur pazar sabahları öğrenci evlerinde adama pis sebebi belli olmayan bir hüzün çöker. şimdi niye buruktur açıklayalım.

deli dolu bir cumartesi geçirdin kiminiz arkadaşlarla toplandınız evde içtiniz muhabbet vs. yada gittin bir mekana hoslastıgın kişiyle bulustun rüya gibiydi her şey çok güzeldi ama bitti zaten cumartesi öyle güzel bir gündür ki bir bok yapmasan bile yarının verdiği tatil hal-i ruhiyeti hepsinden güzelidir. ama dün dündü. bugun bugun. gene geldi o pis sonbahar gibi çöken pazar günü. işte cumartesi sabahı ne kadar baharın gelişini müjdeler gibiyse o pazar sabahı da sonbahar gibi çöker adama arkadaş.

hele birde memleketten annen baban aradıysa bir kere aklına düştümü vay haline. düşün annen kurmuş sofrayı masada yok yok. sen yataktasın mışıl mışıl uyuyorsun. annen geliyor.
'oğlum, hadi güzel oğlum kalk kahvaltı hazır'
'yumurtanı neyli yapayım oğlum?'
soruları eşliğinde uyandırıyor.

rüyadan uyanıyorsun kıçını kaldırdıgın da saat zaten geç olmustur bu saaten sonra kahvaltı mı etsem yemek mi yesem eşiğinde kararsızlıkla dolu bir saat geçer. ulan ne kahvaltısı ne yemeği işte o dolapta bir bok yok. eşşek gibi gidicen markete alıcan bir şeyler sonra uğraşıp yapacaksın..
zar zor kalkıp bir nescafe yada çay falan yaparsın evde eskiden kalmış tatlı, tuzlu ne bileyim kek vs bir şey varsa onu yersin yoksa sigaranı yakarsın o olur kahvaltın.

aslında öğrenci evinden ziyade bu burukluk pazar gunune ait bir özellik. yani bu herhangi bir evde de yaşanabilir. özellikle öğrenciyseniz. oturduğunuz yer fark etmez, ister sarayda ister kıçı kırık öğrenci evinde. öğrencinin olduğu her yerde vardır bu.

eti cay keyfi. pınar portakal suyuyla kahvaltı yapmanın verdigi burukluktur.

acı hikayelerin biricik sebebidir. kanlı bıçaklı kavgalar falan... hıristiyanların mübarek gününde var gerçekten bir şeyler...

pazartesi günü sabahın köründe işe gidecek olanlarda da aynı burukluğa rastlanabilir pazarları.

söz konusu pazar ramazan ayına denk geliyorsa pazar kahvaltısının olmaması daha doğaldır.

her gün aynı şey yapılan öğrenci evinde pek hissedilmeyecek burukluktur. ama yarın işbaşı yapılacaktır, okula gidilecektir en nihayetinde.

pazartesi sendromuna başlangıç da denilebilir.

yataktan kalkan bünyenin evine ailesine özlemiyle alakalı olan burukluk.