bugün

güzel bir Alev Özyurt şiiridir.

Ödünç Mutluluk.

Yok..
Hiçbirşey kalmadı elimde,
Satınaldığım o mutluluktan...
Gözü yaşlı olanlara ödüç verdim,
Kendi gözyaşımı akıtamadığımdan...
Zor olmadı yokluğuna alışmak..
Zaten uzaktan baktığım,
Ve sonunda benim de olmalı,
Diyerek aldığım zoraki bir arzumdu mutluluk..
Satınaldım öylesine..
Ve ödüç verdim kullanabilenlere...
Bir umut vardı içimde,
Hakettiğimi düşünenler olur diye.
Bekledim bana da ikram edilmesini,
Ama ben hep satınalmak zorunda kaldım.
Yine de
Hiçbirşey kalmadı elimde,
Gözyaşını akıtabilenlere ödüç verdim mutluluğu,
Bir daha geri almamak üzere.