bugün

gerçekliğini ispat etmek imkansız olsa da sözlükte kendi başına çabalayan ve gruplaşmaya katılmayan bazı yazarlar adına bazı diyaloglarda geçmiş olması akla yatkın gelen ütopik cümle.
tesadüf mü değil mi bilmiyorum ama ben başlık açıp entry girerken göremediğim yazarlar sonradan girdiğimde, ben offline iken coşmuş oluyor. elbette fesat düşünmemek gerekir, iş güç durumu etken olabilir. ama eleştirinin sevilmediği bir sözlükte sevdiğim yazarlar da dahil olmak üzere çoğu yazarı cesurca ve yalansız eleştirmemin pek hoşa gitmediğini ve bu yüzden görmezden gelindiğimi düşünüyorum.
canlar sağolsun, neticede herkes istediğini düşünmekte özgürdür. ben yine de saygı ve format çerçevesinde eleştirip yazmaya ve iyi vakit geçirmeye devam edeceğim.
olm kıllanmaya başladım kim bu yoksa ben miyim?