neden bunca zahmet bu fani dünyada

insanın yaşamını, kendini sorgularken sorduğu soru.

Ömrümüzün şu ufacık kısmı bu fani dünyada geçiyor. En fazla en iyimser gözle yaşayacağımız 70-80 sene daha var. Ondan sonra ruhumuz baki kalacak sonsuza değin. Kabir ve sonrası cennet yada cehennem. Ne diye götümüzü yırtıyoruz iyi yaşamak için, ne diye paranın kölesi oluyoruz. Ne diye faniliğimizi unutup maddiyatın dışına çıkamıyoruz. Şu dünyada ki ömrümüzün süresini ruhumuzun bakiliği ile karşılaştıracak olursak koca evrende bir kum tanesi etmez. Hal bu iken ne diye bu acı, sefalet, kötülük ve insanlığın utanç duyacağı bir sürü şey. Nasıl bu hale geldik biz? Bunun için mi yaratıldık? Amacımız bunlar mıydı? Neden bu fani dünyaya hizmet ediyoruz? Neden kölesi haline geldik ömrümüzün bu durağında? Neden gelecek durağı görmeden düşünmeden hareket eder olduk? Bizi körleştiren nedir? Gözümüzü açsak bu dünyada neler değişir?

Düşündüren, Ufku açan sorular sormalı insan kendine, zihnini açmalı, sınırları zorlamalı. Sorgusuz hayat geçmemeli. insan olduğunu ve öleceğimizi unutmamalı. Yarın ölecek gibi yaşanmalı ama ölüm bir son olarak görmemeli. Geçeğimiz kapılar var şu hayatta, ölüm de o kapılardan biri değil midir?
.............

Neden bunca zahmet bu fani dünyada?...

Sözlük ahalisinin dikkatini çekmek istediğim sorudur.

(bkz: okumadım)

asla sahip olmadigin seyler icin uzulme.
kismetin varsa, onlar seni bulur zamani gelince...
(hz. Ali)

(bkz: dediğini anlıyor ve yapısal olarak parçalanıyorum)