bugün

mülayim, yazar mülayim değil.

şimdi bazı başlıklara tıklıyorum. örneğin; başlık, koyunları suya götürmek. başlık çok naif. hassas. kendine müslüman. iç güveysinden hallice.
sonra ilk entrye bir bakıyorum. anam. o ne lan? depresif bir gençlik hezeyanı. çocukluğu yaşayamamış olmanın acısı, yalnızlığın ruh parçalayıcı sitemi. hepsi var. yemin ederim format olmasın adam/kadın hepimizin amına-götüne küfredip kaçacak.

adam/kadın öyle bir yazmış ki, "hepinizi sikerim" der gibi.

tamam, hepimizin kendince sorunları var. veya hayalleri (benim yok ama) fakat kendini böyle mi ifade edersin sen? bir bakkala gittiğinde, "amına kodumun faşist bakkalı 2 ekmek ver" mi dersin? ya da manava gittiğinde, "şuradan üç kilo şeftali çek komünist herif" mi dersin?

bak gençsin, aslanım. toysun. sana sırf bu yüzden bir şey demiyorum. yoksa ağzına sıçarım senin. bir daha mülayim başlık açıp da sıçıp sıvarsan kalıbını sikerim. (biri tutsun beni)
bir daha uyarmam seni. iş çıkışı çalıştığın yere pusu kurup, tenhada kıstırdığımda dizimle döverim seni. şimdi siktir git. oh be.

(bkz: buralarda rahatça osurabileceğim bir yer var mı)