bugün

misafir olarak eve gelen birinin yaptıkları sonucunda misafir olmaktan çıkıp evden biri duruma gelmeye başladığı nokta.
osurduğu an...
bizim millet çok sabırlıdır. halıya işemediği sürece bir sey demez. bizde misafirlik kolay bitmez. * *
tv kumandasını eline alıp kanepeye uzandığı andır.
bi kasa birayla geldiği andır. evinde gibi hissetmerzsem adam değilim...
-yahu bu çekyat insanın belini acıtıyor, portatif yatak falan alsaydınız.

-markete gidiyorum, ekmek alayım mı gelirken?

-valla artık ben takside girip sana bir televizyon alıcam. bu ne ya 37 ekran!

bitmiştir, yerleşmiştir artık. üç günden sonra elektrik süpürgesini eline vermek lazımdır.
hasta ziyareti diye gelip ardı ardına çayını tazelediğim, muhabbeti hastasından çıkalı epey olmuş ve muhabbetin koyuluğunu son haddine getirmiş anlaşılması zor bu misafirin beni düşündürdüğü durumdur.
emir yağdırdığı andır.*