mesnevi ikinci cilt 791 800

791. 'Yarasa'cağız, güneşin düşmanı değildir; hicaba girmiş, kendi kendisine düşman olmuştur.
792. Güneş'in ziyası onu öldürür; fakat güneş, yarasanın zahmetini hiç çeker mi; yarasa güneşe bir kötülükte bulunabilir mi?
793. Düşman, -ona derler ki- ondan bir azap, bir eziyet gelsin; kabiliyeti olan taşın güneş tesiriyle lâl olmasına mümanaat etsin!
794. Halbuki kâfirlerin hepsi de peygamberlerin cevherlerindeki ziyadan kendilerini men ederler!
795. Halk, nasıl olur da o tek kişinin gözüne perde olur? Bilâkis kendi gözlerini kör eder, kendi gözlerini kötü bir hale sokarlar.
796. Efendisiyle inada girişip kinlenerek kendisini öldüren Arap köle gibi!
797. Köle, sahibine ziyan vermek için kendisini damdan baş aşağı yere atar, helâk olup gider!
798. Hasta, doktora düşman olmuş; çocuk, kendisini terbiye edene düşmanlık beslemiş (zarar kime?)!
799. Hakikatte hasta da, çocuk da kendi yolunu vurmakta, kendi akıl ve canının yolunu kesmektedir.
800. Bez yıkayan, güneşe kızar; balık, denize hiddet ederse; ...

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 801-810)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 781-790)

not:

hazreti mevlana'nın, bu sözlüğe eklediğim mesnevi şerif'i, "darulkitap.com" sitesinden;

"Ticari olmaması şartı ile eserlerin kopyalanması ve dağıtılması SERBESTTiR"

yazısına binaen aktarılmakta. yazılardaki kimi yazım hataları ve eski türkçe olan ibareler ise tarafımdan düzeltilmekte ya da türkçeleştirilmekte.