mesnevi 3931 3940

3931. Çünkü nehiy, tatlı şeyden olur; acı için nehye zaten hacet yok ki.
3932. Bir şeyin içi de acı olur dışı da acı olursa onun acılığı kötülüğü esasen nehiydir.
3933. Bana da ölüm tatlıdır. "Onlar ölmemişlerdir, Rablerinin huzurunda diridirler" âyeti benim içindir.
3934. Ey inandığım, itimat ettiğim kişiler! Beni kınayın ve öldürün. Şüphe yok, benim ebedî hayatım öldürülmemdedir.
3935. Ey yiğit! Hayatım, mutlaka ölümdedir. Ne zamana kadar yurdumdan ayrı kalacağım?
3936. Bu âlemde durmaklığım, ayrılık olmasaydı (öldüğümüz zaman) "Biz, şüphe yok, Tanrı'ya dönenleriz" denmezdi.
3937. Dönen kişi; ayrıldığı şehre tekrar gelen kişidir; zamanın ayırışından kurtulup birliğe erişendir.

(Seyisin "Emir-ül Müminîn, beni öldür ve bu kazadan kurtar" diye * ayaklarına kapanması)

3938. Seyis tekrar gelerek "Ya Ali, beni tez öldür ki o kötü vakti, o fena zamanı görmeyeyim.
3939. Sana helâl ediyorum, kanımı dök ki gözüm o kıyameti görmesin" dedi.
3940. Dedim ki: Eğer her zerre bir kanlı, bir katil olsa da; elinde hançer olarak senin kastına yürüse.

devamı için:

(bkz: mesnevi 3941-3950)

bir önceki için: (bkz: mesnevi 3921-3930)