mesnevi 1361 1370

1361. tanrı bu suyu, senin arkından akıttı; eline, koluna aferin!
1362. bir daha söyle! onu hile ile nasıl inandırdın; o zalimi, düzenle nasıl kahrettin?
1363. bir daha söyle ki, hikâyen dertlere derman, canlara merhem olsun!
1364. bir daha söyle ki, o sitemkârın zulmünden, canlarımızda yüz binlerce yaralar var" dediler.
1365. tavşan dedi ki: "ey ulular! tanrı yardım etti, yoksa dünyada bir tavşan kim oluyor ki?
1366. koluma kuvvet, kalbime kudret verdi; cenneti, huriyi kucağıma attı.
1367. üstünlükler, hak'tan gelir, hallerin değişmesi de ondandır.

(tavşanın av hayvanlarına "buna sevinmeyin" diye nasihat etmesi)

1368. hak; bu kuvvet kudreti zan ve yakîn ehline nöbetle göstermektedir:
1369. ey ikbal nöbetine erişen! kendine gel, sevinme! sen nöbetle mukayyetsin, hürlük taslama!
1370. saltanatı nöbetten üstün olan, ikbali ebedî bulunan nöbet davulunu yedi yıldızdan üstün bir yerde çalarlar.

devamı için:

(bkz: mesnevi 1371-1380)

bir önceki için: (bkz: mesnevi 1351-1360)