merhametli insanın zalim insana dönüşmesi

Buna insanlar yol açar. Saf, tertemiz karıncayı incitmeyen insandan kimseye acımayan, gerekirse insanların ciğerini Söken, parasıyla insanları ezen, düşene bir tekme de ben atıyım diyen insana dönüşme halidir.

Bu insan geçmişte bir çok kez kandırılmıştır. iş ortağı tarafından dolandırılmış iflas etmiş, evine barkına haciz gelmiş beş parasız kalmıştır. Sırf ortağına güvendiği için başına gelmiştir bunlar.

Bu insanı en sevdiği insan karısı aldatmıştır, il dışına seyyahetlere giderken ( Karısına çocuklarına daha iyi bir yaşam sağlamak için) karısı da unuttuğunu söylediği eski aşkıyla buluşup aldatmıştır. Sırf karısına güvendiği için başına gelmiştir.

Her şey olup biterken bu insanda da merhamet, acıma, güven gibi duygular yok olmuştur. Ne bir dilenciye, ne bir ihtiyaç sahibine ne bir yolda kalmışa. Çevresinde sevilip sayılan biri değil ancak zengin olan bu insan hakkında herkes konuşur ne aksi ne huysuz diye fakat kimse bilmez gerçekte olanları.  

her şey aslına rücu eder.

aslında atasözüne zıt düşen bir başlıktır. hani iyilik eden iyilik bulurdu? demek ki olmuyormuş öyle. bazen kendini bile tanıyamaz insan. zalimleşir, kalbi katılaşır. sonra derler ki, bu insan nasıl bu hale geldi? siz yaptınız işte. amk

"Bu dertlerin ızdırabını ...." denilen andan itibaren başlamaktadır.