bugün

menderes samancılar türk sinemasının en önemli karakter oyuncularından birisidir. Gecelerin Ötesi'nden (1974), Gözetleme Kulesi'ne (2012) kadar onlarca film ve dizide oynayan Menderes Samancılar, uzun boyu, dağınık kıvırcık saçları, çizgili yüzü ve inançlı gözleriyle insanda acıma ve gurur karışımı bir duygu uyandırmaktadır.

acıma ve gurur birlikteliği insana çok yabancı bir duygu değildir. her kesimden insanın babası veya babasıyla özdeş kahramanı vardır ve bu "baba" çoğu zaman zorlu yaşam koşullarında, bir çok şahsi ihtiyacından fedâlarda bulunarak evin ve çocuklarının gereksinimlerini karşılar. baba, çocuğun gözünden uzundur. baba, yaşlı ve çizgili yüzlüdür. baba yorgundur. baba, icra memurlarının ve hatta hakimin karşısında inancından ve vakarından taviz vermez. bir de bunların üstüne baba, bir şeyler okuyacağı zaman sevimli, yuvarlak çerçeveli gözlüklerini takıyorsa, en çok bu haliyle en "baba" hatıra fotoğrafıdır.

Menderes samancılar'ın izleyicide uyandırdığı tuhaf duygu budur. güçlükler içinde yorgun düşse de vakur, inançlı ve fedakâr babaya duyulan hisler neyse o...
yeşilçam'ın seks filmi furyasına girmesiyle biraz işsiz kalan ve köyünden getirdiği çuval çuval bulgurla karnını doyuran yinede seks filmlerinde oynamayan oyuncuyu izlerken oluşan duygudur.