mekana ikinci kez gidip mekan sahibi gibi davranma

Görgüsüzlüğün a babasıdır.

Bir ozguven, bir omuzlar havada yürüyüş, garsonlar 10 yıldır tanınıyor edasıyla...

Aman Allah im! Üstlerinden görmemişlik akar da akar...

Evet.

bu bende biraz farklı işler. ben bi' mekana ilk kez de gitsem, otururum bi' köşe başına, gelen kuryeler, meyciler tuborgcular, kargocular "hayırlı işler abi" deyip geçer. bende hiç bozuntuya vermem "hoş geldin canım" derim.

garsonlar çok sever beni hemen muhabbet filan, mekan sahibi ile muhakkak el sıkışıp tanışırız, gereksiz bir güven oluşur arada.

yani otomatik olarak mekanın sahibi gibi görülüyorum, yapacak bir şey yok, tıyniyet galiba.

özgüvenle cahil cesareti arasında aziz bir fark vardır.
bu çözülürse bu başlığın doğuracağı sonuç bilinmiş olur!

Tepki çeken bir davranış.
iri yarı ve delikanlı triplerindeki bir arkadaş gelmişti eskiden sık gittiğim bir mekana. Öyle havalara girip ilgi çekme çabasında oldu ki dayanamayıp o mekana gitmemeye başladım. Benim dışımda da çok sayıda kişi ya gitmemeye ya da daha az gitmeye başladı bu arkadaş yüzünden.
Sonradan öğrendim ki göndermişler. Artık gelmiyormuş. Böyle olacağı belliydi. Dağdan gelip bağdakini kovmak düşünülemez. Olmaz işte.