bugün

Sigmund Freud tarafından geliştirilen “id , Ego, Süper Ego” kavramları “Yapısal kişilik Modeli” olarak bilinmektedir.

Kısaca tanımlamak gerekirse;

iD: ilkel bir haz kaynağıdır, kontrolsüzdür, sabırsızdır, mantık dışıdır ve tamamen iç güdülerle hareket edebilir.
EGO: Gerçeklik kavramı ile özdeşleşebilmektedir. Mantıklı neden sonuçlar kurabilir, id ve süper ego arasında denge sağlayıcı olarak söylenebilir.
SÜPER EGO: id’in özelliği olan ilkel hazzın tam aksidir. Toplumsal değerler, ahlak ve vicdan ile betimlenebilir.
Süper ego ve id sürekli bir çatışma halindedir.

id ilkel haz ve içgüdüler ile hareket etmek istedikçe süper ego onu durdurmak ister.

Ego ise bu çatışma arasında rasyonel bir denge kurucu olarak yer alır.

Ancak, Ego bu çatışmada denge kurmakta zorlandığı durumlarda insanlarda bazı savunma mekanizmaları ortaya çıkar.

sonuç olarak mantık ve ego birbiri ile pozitif korelasyonlu bir ilişki içerisindedir. ego da bizi hayatta tutan şeylerden biri olduğuna göre zekanın bizi hayatta tutan şey olduğunu söyleyebiliriz.